غنی‌سازی مواد بسته بندی بر پایه زیست پلی مر رژیمی به وسیله عصاره زیست فعال گیاهان

با توجّه به اهمیت عصاره‌های گیاهی و قرارگیری آن ها در لیست gras بودن آن‌ها، اختلاط آن‌ها در بسته‌بندی های از جنس پلی-مرهای زیستی رژیمی اخیراً مورد توجّه قرار گرفته است. پلی‌ساکاریدها(مانند کیتوزان، آلژینات) و پروتیین‌ها(مانند ایزوله پروتیین سویا و آب پنیر، ژلاتین و زیین)، به عنوان بستر پلی‌مر خوراکی هستند که از آن‌ها برای انتقال انواع عصاره‌های زیست‌فعال شامل عصاره چای سبز، هسته‌ انگور، زغال اخته و قره قاط استفاده می‌شود. علاوه بر این اثبات شده که عصاره‌های گیاهی باعث بهبود خصوصیات فیزیکوشیمیایی و زیست فعالی بسته بندی شده و به این ترتیب می‌توانند کاربردهای کلی آن ها اعم از خصوصیات فیزیکی، ظرفیت آنتی‌اکسیدانی و فعالیت ضد میکروبی را در مواد غذایی افزایش دهند و به طور خلاصه شاخص های مختلف محصولات نهایی شامل رنگ، بو، مزه و سایر خصوصیات را تعیین می‌کنند. شاخص های اصلی شامل منشا عصاره‌ها و بستر زیست‌پلی-مر(مثلاً فیلم حاصل از پروتیین یا پلی‌ساکارید که به عنوان بستر برای عصاره‌ها استفاده می‌شود)، ترکیب بسترهای پلی‌مری و عصاره‌ها و فرآوری مواد تشکیل دهنده مورد استفاده می‌باشند. فعل و انفعالات میان بسترهای پلی‌مری و عصاره‌ها به خوبی شناخته شده اند. علاوه بر آن مشخص شده که پلی‌فنول‌ها به عنوان یکی از ترکیبات کلیدی زیست‌فعال می‌باشند که می‌توانند در پیوند‌های هیدروژنی احتمالی که در این فعل و انفعالات نقش بسزایی را ایفا می‌کنند، شرکت نمایند. به هر حال مطالعات کمی در رابطه با ویژگی‌های ساختاری میان ترکیبات پلی‌فنولی خاص و بسترهای پلی مری صورت گرفته است است. در این اینجا نیز سعی شده است که اثر عصاره‌های گیاهی روی بهبود خصوصیات فیزیکوشیمیایی زیست پلی-مر‌ها(خصوصیات مکانیکی و حسی)، بسترها و همچنین تاثیر عملکرد عصاره(به ویژه ظرفیت آنتی‌اکسیدانی و فعالیت ضد میکروبی) روی مواد حاصل مورد بازنگری قرار قرار گیرد.