بهینه سازی نفوذ پذیری فیلم کامپوزیتی زیست تخریب پذیر نشاسته Pva حاوی نانو ذرات دی اکسید تیتانیم و سلولز

پلاستیک های مورد استفاده در بسته بندی مواد غذایی یکی از عوامل آلاینده محیط زیست به شمار می روند، این ترکیبات به دلیل دارا بودن ماهیت غیر زیست تخریب پذیر در محیط زیست باقی مانده و آلودگی های زیست محیطی را موجب می شوند. برای حل این مشکل، پژوهشگران به فکر استفاده از پلی مرهای زیست تخریب پذیر در بسته-بندی مواد غذایی افتاده اند. نشاسته یکی از این ترکیبات به شمار می رود که به دلیل دارا بودن قیمت ارزان، تجدید-پذیری و فراوانی در طبیعت مورد توجّه زیادی قرار دارد. هر چند فیلم خالص نشاسته دارای معایبی مانند خاصیت آبدوستی شدید نشاسته و دارا بودن خواص مکانیکی نسبتاً ضعیف، می باشد که استفاده از آن را در تولید فیلم های مورد استفاده در بسته بندی محدود می سازد. در این پژوهش برای بهبود ویژگی های نفوذپذیری فیلم نشاسته از میزان ثابت 10% سیتریک اسید و 10% پلی وینیل الکل و همچنین مقادیر مختلف دو نانوذرّه نانوویسکرسلولز (cnw) و دی اکسید تیتانیمtio2)) به صورت توام استفاده شده و مقادیر مختلف گلیسرول (gly) نیز مورد بررسی قرار گرفت. در نهایت اثرات این ترکیبات بر روی نفوذپذیری نسبت به بخارآب (wvp) و فیلم های بیونانوکامپوزیت نشاسته مورد بررسی و مقادیر بهینه آن ها با طرح مرکب مرکزی توسط روش سطح پاسخ (rsm) تعیین گردید. به منظور بهبود ویژگی های فیلم نشاسته که از cnw استفاده شد، توسط مراحل مختلف از کرک پنبه استخراج شد و ساختار و اندازه ذرات آن توسط tem مورد بررسی قرار گرفت. اثرات غلظت tio2 و cnwبه صورت درجه دوم، غلظت gly به صورت خطی و درجه دوم و تاثیر متقابل cnw و gly بر wvp معنی دار بود و مشاهده گردید استفاده توام cnw و tio2 باعث بهبود خواص نفوذپذیری زیست نانوکامپوزیت حاصل شده و تاثیرگذاری cnw در کاهش میزان wvp بیشتر از tio2 می باشد و مقادیر بهینه متغیرهای tio2، cnw و gly به ترتیب 118/0، 30/0 گرم و 06/1 سی-سی بود.