>
Fa   |   Ar   |   En
   ارزیابی تاثیر ناسازگاری زمانی بر تورم در ایران با رویکرد Fomc  
   
نویسنده عباسی نژاد حسین ,گودرزی فراهانی یزدان ,جلیلی کامجو پرویز
منبع سياست گذاري اقتصادي - 1395 - دوره : 8 - شماره : 16 - صفحه:135 -157
چکیده    در اقتصاد کلان، مصادیق ناسازگاری زمانی را در مواردی مانند مصالحه‌ی بین تورم و بیکاری می‌توان یافت. به طور کلی مفهوم ناسازگاری زمانی اشاره به تفاوت بین بهینه بودن بر اساس گذشته و بر اساس آینده دارد. با یک نرخ معین بیکاری هر گاه نرخ انتظاری مردم از تورم پائین باشد، نرخ تورم در عمل نیز پائین خواهد بود. این امر به بانک مرکزی و مقامات این انگیزه را می‌دهد تا بر اساس ناسازگاری زمانی و قدرت صلاحدیدی خود سعی بر اجرای سیاست جهت کاهش نرخ بیکاری و افزایش رفاه جامعه داشته باشند. بر این اساس، پژوهش حاضر به ارزیابی مساله ناسازگاری زمانی و اثرات آن بر تورم پرداخته و به دنبال وجود یا عدم وجود ناسازگاری زمانی سیاست پولی و میزان آن در تورم ایران است. برای این منظور با استفاده از مدل ارائه شده توسط کلارک و همکاران (1999) و ریچارد ماش (2000) به آزمون این مساله برای اقتصاد ایران در دوره زمانی 1393-1350 پرداخته شده است. نتایج نشان دهنده این موضوع بود که طی سال‌های ذکر شده برای اقتصاد ایران، مساله ناسازگاری زمانی وجود داشته است و تورش تورمی از 68/9% در دوره زمانی 1373-1350 به 15/8% در دوره 1393-1374 کاهش یافته به این مفهوم که تورم ناشی از ناسازگاری زمانی در سیاست پولی در دوره 1373-1350 در مقایسه با دوره 1393-1374 بیشتر بوده است.
کلیدواژه تورم، ناسازگاری زمانی، تورش تورمی، سیاست تعهد، صلاحدید
آدرس دانشگاه تهران, دانشکده اقتصاد, ایران, دانشگاه تهران, دانشکده اقتصاد, ایران, دانشگاه آیت الله العظمی بروجردی (ره), ایران
پست الکترونیکی parviz.jalili@gmail.com
 
   Studying the Effect of Time Inconsistency on Inflation in Iran Using the FMOC Approach  
   
Authors Abbasinejad Hossein ,Jalili Kamju Seyedparviz ,Gudarzi Yazdan
  
 
 

Copyright 2023
Islamic World Science Citation Center
All Rights Reserved