بررسی رابطه مفهومی و تاثیر حکمرانی بر سیاست‌گذاری عمومی

پدیده حکمرانی، یکی از مباحث میانی جدید در طیفی از رشته‌های اجتماعی به‌حساب می‌آید که پیش از هر چیز متوجه تمرکززدایی از قدرت (در معنای سنتی وستفالیایی) است؛ از این‌رو حکمرانی بدون شک دارای تاثیر عمده‌ای بر بخش عمومی ـ که واجد نقش محوری در سیاست‌گذاری عمومی است ـ خواهد بود. بر این اساس، پژوهش حاضر به دنبال پاسخگویی به این پرسش تدوین یافته که پدیده حکمرانی چه تاثیری بر سازوکار و نتایج آتی سیاست‌گذاری عمومی خواهد داشت؟ در این مسیر، بررسی مفاهیم و مفروضات حکمرانی نشان می‌دهد، آینده سیاست‌گذاری عمومی توسط بخش عمومی با ورود حکمرانی و گسترش سرمایه اجتماعی دچار تحولاتی دموکراتیک می‌شود؛ تحولاتی که عرصه‌های اقدام گروه‌های غیردولتی و شهروندان (شبکه‌ها) را در فرایند سیاست‌گذاری گسترش می‌بخشند؛ از این‌رو پس از ورود حکمرانی به دستگاه اداره جامعه و فرایند سیاست‌گذاری، شهروندان به قوت سرمایه اجتماعی بیشتر و گسترش شبکه‌های غیردولتی، هم در تشخیص مشکلات و قراردادن مسایل در دستور کار، هم در ارایه جایگزین‌ها و همچنین در اجرا و ارزیابی، نقش بیشتری به‌دست می‌آورند. تجربیات نیز نشان می‌دهند که مشارکت بیشتر در امور، عملاً به تقویت کیفیت خدمات عمومی، سیاست‌های عمومی و اثربخشی نتایج می‌انجامد.