تحلیل «راهبردی - پیش‌تدبیرانه» سیاست خارجی جمهوری اسلامی ایران در قبال ترکمنستان

«پیش‌تدبیری راهبردی» رویکردی است که از تجزیه و تحلیل های عینی و آینده محور استفاده می‌کند تا نخست تصویری کامل و روشن از آینده‌ی موضوع مورد پژوهش ترسیم نموده و در ادامه با بهره بردن از مدل‌ها و تکنیک‌های خاص، راهبرده را مشخص نموده وسناریوهای محتمل و مطلوب و نتایج آنها را پردازش می‌کند. ایران و ترکمنستان دو کشور با سابقه فرهنگی-تمدنی مشترک وهمسایه آبی-خاکی می‌باشند و در سه زمینه سیاسی، اقتصادی و فرهنگی دو کشور دارای ظرفیت‌ها و فرصت‌های مناسبی جهت برقراری روابط دوجانبه‌ی راهبردی می‌باشند و این ظرفیت‌ها و فرصت‌ها اتفاقا در «هم‌تکمیلی» قابل توجهی نسبت به هم می‌باشند. پژوهش با اتخاذ روش تبیینی و «بینارشته‌ای» تلاش نمود که به تحلیل راهبردهای سیاست خارجی جمهوری اسلامی ایران در ترکمستان پرداخته و به این سوال پاسخ دهد که: راهبردهای سیاست خارجی جمهوری اسلامی ایران در کشور ترکمنستان کدامند و اینکه این راهبردها موفق و پویا بوده‌اند یا منفعل و ناموفق؟ درپاسخ مساله پژوهش این فرضیه مطرح شد که راهبردهای سیاست خارجی ایران متاثر از ضعف‌های داخلی و چالش‌های محیطی، منفعل و ناموفق بوده‌اند. نتایج پژوهش نشان می‌دهد که شانس به وقوع پیوستن سناریوهای مطلوب سیاست خارجی ایران در ترکمنستان با توجه به چالش‌ها و ضعف‌های مختلف بسیار پایین می‌باشد. روش گردآوری اطلاعات پژوهش اسنادی-کتابخانه‌ای بوده است.