پیامدهای سیاسی شکاف های اجتماعی و مساله حکمرانی خوب در ایران پس از دهه 1340

طی چند دهه اخیر جهان دستخوش تحولات گوناگون اجتماعی، اقتصادی، و سیاسی گسترده ایشده است بسیاری از صاحبنظران بر این عقیدهاند با توجه به تغییراتی که در حوزه های مختلف زیست بشری به وجود آمده است اتخاد چشم انداز متناسب با این تحولات لازمه هر نوع حکمرانی است، جنبش تهیدستان در ایران در چند دهه اخیر نیز از این قاعده مستثنی نیست واین جنبش که در برگیرنده افراد عادی و غیررسمی و خانوادههای فاقد قدرت نهادی هستند بفه دنبال بهبود معیشتاند. تهیدستان به لحاظ اینکه همچون دیگر کشورها جهان سوم در مناطق کم برخوردار و یا بدون برخوردار در حاشیه شهرها به ویژه شهرهای بزرگ سکونت دارند معمولا ازروابط اجتماعی و فرهنگی منسجم تری برخوردار هستند و با درد مشترکی از جمله بیکاری وفقر دست و پنجه نرم میکنند و این درد مشترک نوعی اتحاد برای تحرک دسته جمعی را به وجود آورده است، و مجموع این تحرکات برای بهبود معشیت چند سال قبل از انقلاب به خصوص از سال 1340 شک اعتراضی به خود گرفت. در این مقاله تلاش بر این است تا زمینه های اجتماعی شک گیری جنبش تهیدستان با بررسی اعتراضات 5 دهه اخیر از ) 1348 تفا1398 ( مورد بررسی و تحلیل قرار گیرد. این مقاله در صدد پاسخ به این سوال است که زمینه های اجتماعی تاثیرگذار بر شک گیری جنبش تهیدستان در ایران چیست بررسیهای انجام شده نشان میدهد نبود ساختار متناسب با تحولات نظام جهانی و ناکارآمدی حکمرانی زمینه ساز جنبش تهیدستان در ایران است.

Social contexts of the impoverished movement in Iran (1348 to 1398)

Over the past few decades, the world has undergone a wide range of social, economic, and political changes. Many experts believe that due to the changes that have taken place in various areas of human life, adopting a vision commensurate with these developments is necessary for any kind. The ruling elite movement in Iran in recent decades is no exception to this rule, and this movement, which includes ordinary and informal individuals and families without institutional power, seeks to improve livelihoods. The poor are more likely to enjoy more cohesive social and cultural relations, as do other Third World countries, as they live in lowincome or nonprivileged Third World areas, especially in large cities, and struggle with shared pain, including unemployment and poverty. This common pain has created a kind of unity for mass mobilization, and all these movements took the form of protests to improve their livelihood a few years before the revolution, especially since 1340. In this article, an attempt is made to form social contexts. The emptyhanded movement should be examined and analyzed by examining the protests of the last 5 decades from (1348 to 1398).