باز تعریف سیاست های امنیتی ژاپن و پیامدهای ملی و بین المللی آن

در دوران پس از جنگ سرد، چالش‌های در حال رشد در نظام بین‌الملل و منطقه شرق آسیا الزامات جدید رفتاری را برای ژاپن تعریف کرد و همین مسئله منجر به تغییر در تنظیمات و پایه‌های سیاست‌های امنیتی در ژاپن شد. در این فرایند ژاپن گام‌های مثبتی در مسیر عادی‌سازی سیاست دفاعی خود برداشت که منجر به فاصله گرفتن از یک سیاست خارجی منفعل و وابسته در نظام بین‌الملل و نزدیک شدن به یک دولت با توانمندی بالای اثرگذاری درصحنه بین‌المللی و منطقه‌ای شد. از میان برداشتن ممنوعیت صدور تسلیحات، تفسیر قانون اساسی ژاپن (بند 9) در سال 2015، تغییرات در دستورالعمل همکاری دفاعی با آمریکا با تاکید بر ژاپن فعال‌تر بخشی از شاخص‌های تغییر در سیاست امنیتی ژاپن در سال‌های اخیر است. با مرور گزاره‌های فوق این سوال مطرح می‌شود که این تحول مستمر و پیش‌رونده باهدف احیای نقش ژاپن در روندهای امنیتی چه پیامدهایی در سطوح ملی و بین‌المللی به همراه دارد؟ در پاسخ به این سوال فرضیه پژوهش حاضر بر این مبنا استوار است که در بعد ملی تقویت بازدارندگی این کشور و گسترش نقش آن در حوزه تسلیحات و در بعد بین‌المللی تقویت هژمونی آمریکا و تغییر و گسترش همکاری و نفوذ نظامی ژاپن در جامعه بین‌المللی و مناطق مختلف ازجمله مهم‌ترین پیامدهای متصور برای تغییرات راهبردی ژاپن است. روش پژوهش مقاله پیش رو توصیفی و تحلیلی است و روش گرداوری داده‌ها نیز کتابخانه‌ای و مبتنی بر اسناد و آمارهای بین‌المللی خواهد بود.

Redefining Japan’s security policy and its national and international implications

In the postCold War era, the growing challenges in the international system and East Asia region defined new behavioral requirements for Japan and it led Japan to do changes in its security policy foundations and settings. In this process, Japan took positive steps towards normalizing its defense policy, which led to Japan’s distancing from a passive and dependent foreign policy in the international system and approaching a government with a high potential for international and regional influence. Removing the ban from arms exports, interpretation of the Japanese Constitution (paragraph 9) in 2015, changes in the guidelines of defense alliance with USA with an emphasis on active Japan are all indicating Japan’s security policy change in recent years. By reviewing the above statements, this question arises that what the consequences of continuous and progressive transformation aimed at reviving Japan’s role in security trends at the national and international levels are. In response to this question, the research hypothesis is based on this fact that in the national dimension, strengthening its deterrence and expanding its role in the field of arms and in international affairs, strengthening USA’s hegemony and changing Japan’s military cooperation and influence in the international community and the various regions are among the most significant implications for Japan’s strategic change. The research methodology is descriptive and analytical, and the data collection method will be based on international documents and statistics.