نقش منابع و اقتصاد انرژى در گسترش رقابت های منطقه ای ایران و عربستان

رهیافت‌های نئولیبرالی، تفسیر موسع از نقش منابع در رقابت‌های منطقه‌ای را ارائه می‌دهند. موضوعاتی از جمله: هویت، منابع انرژی و منابع آب در زمره نشانگان رقابت برای منابع تلقی می‌شود. نظریه‌پردازان موضوعات راهبردی بر این امر تاکید دارند که در سال‌های بعد از جنگ سرد، زمینه برای شکل‌گیری رقابت‌های جدید در روابط کشورهای منطقه‌ای و بین‌المللی به‌وجود آمده است. بحران اوکراین، بحران امنیتی سوریه و عراق در زمره منازعات مربوط به منابع محسوب می‌شوند. به هر میزان، ظرفیت‌سازی برای افزایش صادرات کالاهای اقتصادی فراهم گردد، طبعا جلوه‌هایی از همکاری‌های چندجانبه در حوزه منطقه‌ای و بین‌المللی نیز بوجود می‌آید. نیازهای متقابل ایران و عربستان به درآمدهای نفتی را باید در زمره عوامل گسترش همکاری در روابط متقابل کشورها دانست. هماهنگ‌سازی روابط ایران و عربستان در حوزه دیپلماسی منابع، بخشی از ضرورت‌های نگرش نئولیبرال به پیوند موضوعات راهبردی و اقتصادی می‌باشد. در این مقاله تلاش می‌شود تا از رهیافت نئولیبرالی در جهت بهینه‌سازی الگوی روابط ایران و عربستان استفاده شود. نئولیبرال‌ها بر این اعتقادند که همکاری‌های اقتصادی زمینه گسترش روابط به عرصه‌های راهبردی را امکان‌پذیر می‌سازد. با توجه به چنین نگرشی هماهنگ‌سازی سیاست اقتصادی ایران و عربستان، زمینه لازم برای بهینه‌سازی روابط راهبردی را امکان پذیر می‌سازد. پرسش اصلی مقاله بر این موضوع تاکید دارد که: «بازسازی روابط منطقه‌ای ایران و عربستان از چه طریق امکان‌پذیر می‌باشد؟» فرضیه مقاله معطوف به گزاره‌ای است که: «بازسازی روابط منطقه‌ای ایران و عربستان در قالب سازوکارهای اقتصاد منابع و تاثیر آن بر دیپلماسی حاصل می‌گردد.»