مدل تصمیم گیری شهودی چندوجهی و تحلیل سیاست خارجی ترکیه( مطالعه موردی دولت عدالت و توسعه)

به قدرت رسیدن اسلام‌گرایان در ترکیه در سال 2002، گفتمان و رفتار سیاست خارجی این کشور را دچار تغییرهای اساسی کرد. تصمیم گیران دولت عدالت و توسعه در سایه یک سیاست خارجی عمل گرایانه و چندجانبه از گزینه های مختلف تصمیم گیری و جهت گیری‌های موقعیتی برای رسیدن به اهداف ملی، منطقه ای و بین المللی خود بهره برده اند. مقاله حاضر، به تحلیل تئوریک سیاست خارجی ترکیه در دوره حکومت دولت عدالت و توسعه پرداخته و تلاش کرده است تا تحلیلی از ادبیات سیاست خارجی ترکیه بعد از جنگ سرد و مدل تصمیم‌گیری سیاست خارجی رهبران دولت عدالت و توسعه ارائه دهد. بر این اساس با بهره‌گیری از روش تحقیق کیفی و منابع اسنادی به دنبال پاسخ‌گویی به این سوال برآمده است که سیاست خارجی ترکیه در چارچوب مدل تصمیم‌گیری شهودی چندوجهی چگونه قابل‌تحلیل است؟ از آن‌جا که مطالعات دانشگاهی در این حوزه کم‌تر از مدل‌سازی تئوریک استفاده کرده و بیش‌تر در حد مطالعات توصیفی باقی مانده‌اند؛ پژوهش موجود، به‎‌منظور پاسخ‌گویی به سوال مذکور،به مدل‌سازی تصمیم‌گیری دولت عدالت و توسعه بر اساس مدل نظریه شهودی چندوجهی پرداخته و گزینه‌های مختلف در سیاست خارجی حزب حاکم را با توجه به ابعاد مختلف؛ اقتصادی، سیاست داخلی، فرهنگی و ایدئولوژیک و نظامی و استراتژیک، موردپژوهش قرار داده است.

Poliheuristic Decision Making Model and Analysis of Turkey’s Foreign Policy(Case Study of the Justice and Development Government)

Islamistscoming to power in Turkey in 2002has changed turkey’sforeign policydiscourse and behavior fundamentally.Decisionmakers of Turkish foreign policy in the shadow of a pragmatic and multilateral foreignpolicy for achieving national, regional and international goals; have benefited different alternatives and positional orientations.This paper,focused onthetheoretical analysis of Turkish foreign policy during the administration of justice and development party, andhas attempted to analyze theliterature of Turkish foreign policy after the Cold War and offersthe AKP government leaders foreign policy decisionmaking model. Accordingly, this article with theuse ofqualitative research methods is seeking to answer this question that, how can analyze Turkishforeign policy in the framework of  Poliheuristic decisionmaking model? Because the academic studies in this area have used less theoretical modeling and much more descriptive studies; present research, in order to answer the question, provided the modeling of AKP decision making based on Poliheuristic theory. Finally, Different alternativesof ruling party’s foreign policy in various aspectsofeconomic, domestic politics, cultural and ideological, military and strategic, will be examined.