جایگاه قرآن در مطالعات تاریخ صدر اسلام

قرآن کریم، به‌عنوان متن اصلی دین اسلام، اشارات فراوانی به حوادث و اشخاص تاریخ صدر اسلام دارد. این اشارات موجب شده تا گاهی این کتاب مقدس اثری تاریخ‌نگارانه قلمداد شود و حتی از سبک تاریخ‌نگاری قرآن سخن به میان آید و کتب و مقالاتی در این باره نوشته و منتشر شود. این مقاله به نقد و بررسی این موضوع پرداخته و با تفکیک دو مفهوم «متن تاریخی» و «سند تاریخی» به این سوالات پاسخ می‌دهد که «آیا قرآن را می‌توان یک اثر تاریخی دانست؟» و «در مطالعات تاریخ صدر اسلام چه استفاده‌هایی از آن می‌توان برد؟» نتایج این جستار نشانگر آن است که اگرچه قرآن را نمی‌توان کتابی تاریخی دانست، این متن مقدس دربارۀ حوادث تاریخی سال‌های نبوت پیامبر اکرم (ص) سندی دست‌اول و منحصر‌به‌فرد به شمار می‌آید.

The Status of the Qur 'an in the Studies of the Early Islam’s History

The Holy Quran, as the basic scripture of the Islam, contains a host of references to the events and persons at the early days of Islam. Informed by these references, this holy scripture is sometimes considered as a historiographical work, with some scholars even speaking of the historiographical style of the Qur apos;an, which has also been the subject of several books and articles. This paper delves into this issue, and by distinguishing the two concepts of historical text and historical document , seeks to answer the question, Can Qur apos;an be considered as a historical work? and What implications can it have for the studies of the early Islam’s history? The results of this article reveal that although the Qur apos;an cannot be exactly categorized as a historical book, it offers an account of the historical events during the era of prophet Muhammad (pbuh), which makes it into a unique primary document.