شناسایی و رتبه‌بندی عوامل ریسک رایانش ابری در سازمان‌های دولتی

با پیشرفت سریع فناوری‌های پردازشی و ذخیره‌سازی و موفقیت اینترنت، منابع رایانشی ارزان‌تر، قوی‌تر، و قابل دسترس‌تر از قبل شده‌اند. این روندِ فناوری تحقق یک مدل محاسباتی جدید به نام رایانش ابری را امکان‌پذیر ساخته است. اخیراً سازمان‌های دولتی شروع به استفاده از معماری، بسترها و برنامه‌های رایانش ابری جهت تحویل خدمات و برآورده‌ساختن نیازهای زیرمجموعه خودکرده‌اند. با وجود مزایا و فرصت‌های بسیار فناوری رایانش ابری، ریسک‌های متعددی وجود دارند که سازمان‌های دولتی باید قبل از مهاجرت به سمت محیط ابری آنها را بشناسند. هدف از انجام این پژوهش، شناسایی و رتبه‌بندی عوامل ریسک رایانش ابری در سازمان‌های دولتی با استفاده از دیدگاه خبرگان فناوری اطلاعات می‌‌باشد. ابتدا، با مرور مقاله‌های کلیدی، لیست جامعی از ریسک‌ها استخراج و در دو دسته محسوس و غیر محسوس طبقه‌بندی شدند. سپس، از 6 نفر از خبرگان در خصوص این ریسک‌ها و تقسیم‌بندی آنها مصاحبه به عمل آمد و 10 ریسک شناسایی شد. پس از آن، این ریسک‌ها با نظرسنجی از 52 خبره و با کمک فرایند تحلیل سلسله‌مراتبی فازی رتبه‌بندی گردیدند. نتایج نشان می‌دهد که خبرگان، ریسک‌های نامحسوس را به‌عنوان مهم‌ترین ریسک‌ها در به‌کارگیری رایانش ابری در سازمان‌های دولتی شناسایی کرده‌اند. در این میان ریسک «محرمانگی داده» رتبه نخست را به ‌دست آورد.