شناسایی و اعتبارسنجی شاخص‌های ارزیابی بهره‌وری پژوهشی پژوهشگران ایران

این پژوهش با استفاده از روش‌های پیمایشی و اسنادی و با هدف شناسایی و اعتبارسنجی شاخص‌های ارزیابی بهره‌وری پژوهشی پژوهشگران ایران انجام گرفته ‌است. جامعه پژوهش شامل نمونه‌ای 80 نفری از پژوهشگران برتر کشوری در طی دوره 2 ساله (1389-1390) از 4 حوزه موضوعی علوم انسانی، علوم پایه، علوم پزشکی و فنی- مهندسی است. ابزار گردآوری داده‌ها، پرسشنامه محقق‌ساخته حاوی 47 شاخص ارزیابی بهره‌وری پژوهشی پژوهشگران است که برای تایید روایی آن‌ از روش روایی صوری و برای تایید پایایی، از آزمون آلفای کرونباخ استفاده شد و ضریب آلفای 96/0 به‌‌دست آمد. پاسخ به سوال‌ها و آزمودن فرضیه‌های پژوهش در دو سطح آمار توصیفی و استنباطی انجام گرفت. در سطح آمار توصیفی از فراوانی، میانگین و انحراف معیار و در سطح آمار استنباطی از آزمون‌های تحلیل واریانس، حداقل اختلاف معنی‌دار و فریدمن استفاده شد. یافته‌های پژوهش نشان می‌دهد که برای پژوهشگران حوزه علوم‌ انسانی شاخص‌های مربوط به کتاب اهمیت زیادی دارد، در حالی‌ که برای پژوهشگران علوم پایه و علوم پزشکی، شاخص‌های مربوط به مقاله‌های بین‌المللی دارای اهمیت بیشتری است و از نظر پژوهشگران فنی- مهندسی شاخص‌های مربوط به اختراعات و طرح‌های تحقیقاتی نسبت به سایر شاخص‌ها از اعتبار بیشتری در ارزیابی بهره‌وری پژوهشی پژوهشگران برخوردار است.