بررسی زیرساخت‌ها و مهارت‌های کتابداران دانشگاه فردوسی مشهد برای راه‌اندازی و توسعه خدمات مرجع الکترونیکی

هدف پژوهش حاضر شناخت توانایی‌های کتابداران و زیرساخت‌های فناوری مورد نیاز برای ارایه خدمات مرجع الکترونیکی در دانشگاه فردوسی مشهد می‌باشد. این پژوهش از نوع کاربردی است و به روش پیمایشی انجام شد. ابزارهای محقق‌ساخته پژوهش شامل پرسشنامه، مصاحبه ساختاریافته، و سیاهه وارسی، بر پایه رهنمودهای ارایه‌شده توسط انجمن‌های روسا، ایفلا طراحی شدند. جامعه پژوهش را کتابداران شاغل در بخش‌هایی مانند مرجع، پایان‌نامه‌ها و اطلاع‌رسانی مرکز اطلاع‌رسانی و کتابخانه مرکزی دانشگاه فردوسی و کتابخانه‌های دانشکده‌ای (32 نفر) و همچنین یکی از مسیولان آن مرکز تشکیل داد. یافته‌ها نشان می‎دهد کتابداران دانشگاه فردوسی مشهد در حد مطلوبی از خدمات مرجع الکترونیکی استفاده نکرده‌اند. در این میان، از پست الکترونیکی به بیشترین میزان و چت به کمترین میزان استفاده شده ‌است. در زمینه مهارت‌های مورد سنجش، تنها 28 درصد کتابداران معتقدند دارای مهارت‌های فناوری و نزدیک به 50 درصد بر این باورند که مهارت‌های جستجو و اطلاع‌یابی مناسبی در زمینه ارایه خدمات مرجع الکترونیکی دارند. از نظر مهارت‌های فردی (یعنی خلاقیت، خطرپذیری و ...) بیش از 60 درصد کتابداران خود را دارای مهارت‌های مناسب دانستند. آموزش ضمن خدمت، برنامه‌ریزی و نظارت و هدایت کتابداران در استفاده از آموخته‌ها و امکانات فناوری در ارایه خدمات مرجع از جمله پیشنهادهای پژوهش است.