بررسی کاربست مفهوم هم‌آفرینی بر تحقق هوشمندی در جوامع شهری (مورد‌پژوهی: شهر ارومیه)

اگرچه عبارت شهر هوشمند به‌عنوان ثمره ادراک به شدت فناورانه متخصصان در حوزه فناوری‌های نوین نسبت به چالش‌های مربوط به شهرها پا به عرصه وجود گذاشت اما یقیناً در شرایط عمل، درگیر ساختن و مشارکت دادن شهروندان به‌عنوان نقش‌پردازان کلیدی، حلقه مفقوده در امر هوشمندسازی شهرها است. در این میان هم‌‍‌آفرینی از جمله رایج‌ترین و موثرترین سازوکارهای به‌کار گرفته شده است که می‌تواند نقش شهروندان را از آزمایش‌شونده هدف‌گذاری شده توسط متخصصان فنی به عاملیتی توانمند در هوشمند کردن شهرها ارتقاء دهد.هدف این پژوهش، بازشناسی مهم‌ترین مولفه‌های انسانی و غیرانسانی (کالبدی و دیجیتال) برای هوشمندسازی شهر ارومیه به‌عنوان یک موقعیت (شرایط عمل) در شکل مشارکت‌جویانه با استفاده از سازوکار هم‌آفرینی است.این پژوهش به لحاظ ماهیت از نوع کاربردی و به لحاظ هدف از نوع ارزیابی است. نظام انجام ارزیابی متکی بر روش تحلیل موقعیت است که در چارچوب این نوع تحلیل، هدف ارزیابی شرایط عمل میزان تغییر و تحرک به هوشمندی در شهر ارومیه با استفاده از سازوکار هم‌آفرینی است.یافته‌ها نشان می‌دهد که شهر ارومیه با کمک رویکرد هم‌آفرینی و با به‌کارگیری فناوری دیجیتالی، پتانسیل هوشمند شدن را دارد. با این وجود این شهر در برخی مولفه‌ها نیاز به ساماندهی و توجه بیشتری دارد به‌خصوص در حوزه اجتماعی که علی‌رغم همبستگی مردم، زیرساخت مناسب تحقیقاتی برای بهبود وضعیت وجود ندارد.نتایج نشان داد که شهر ارومیه برای رسیدن به هوشمندی در زمینه کالبدی در وضعیت مناسبی قرار دارد و وضعیت پلتفرم‌ها نیز در این زمینه مطلوب است. در زمینه فضای دیجیتالی، به تبع سرعت و دسترسی اینترنت، در کشور وضعیتی نسبتاً مطلوب وجود دارد با این وجود ارتقاء زیرساخت‌ها در شهر ارومیه می‌تواند به تقویت پلتفرم‌ها و بهبود بخشیدن به سرعت اینترنت کمک کند. در بخش فضای اجتماعی که ارتباط مستقیمی با هم‌آفرینی نیز دارد وضعیت تقریباً نامطلوب بوده زیرا مردم علاوه بر عدم اطمینان به مسئولین، فضای دیجیتالی مناسب در این زمینه را نیز ندارند و برخی نحوه استفاده از وب‌سایت‌های موجود را نیز بلد نیستند اما همبستگی اجتماعی بالایی دارند که این خود کمک زیادی به بهبود شرایط می‌کند. از این‌رو سه مدل برای هم‌آفرینی ارائه شد، مدل اول پراکنده‌ای، مدل دوم ستاره‌ای و مدل سوم، مدل پخش است که با توجه به اطلاعات به‌دست آمده می‌توان برای این جامعه، از مدل پراکنده استفاده کرد.

investigating the application of the concept of co-creation to the realization of smartness in urban communities (case study: urmia city)

though the term smart city appeared as the outcome of the highly technological perception of experts in the field of modern technologies regarding the challenges related to the cities, in practice, the involvement and participation of citizens as key actors is certainly the missing loop in the process of smartening cities. in this case, cocreation is the most common and effective used mechanism that can promote the role of citizens as targeted tested members by technical professionals to a capable agent in smartening cities.objective: this study aims to recognize the most important human and non-human components (physical and digital) for smartening urmia as a situation (action conditions) in participatory form by using a co-creation mechanism.methods: this is a practical study in terms of nature and an assessment paper in terms of objective. the assessment system is based on situational analysis, so under the framework of this analysis, the purpose is to evaluate action conditions- the rate of change and mobility towards smartness- in urmia city by using a co-creation mechanism.findings: the findings revealed that urmia city has the potential to become smart using a co-creation approach and digital technology. however, urmia city requires more organization and attention regarding some components, particularly in the social field where no proper research infrastructure exists for improving the situation despite the available public solidarity.results: the results revealed that urmia city is in a good situation to achieve smartness in the physical area, and the situation of the platforms is also favorable in this area. in the area of digital space, given the speed and access to the internet, there is a relatively desirable situation in the country. however, upgrading the infrastructure in urmia city can help to strengthen the platforms and improve the internet speed. in the area of social space, which is directly associated with co-creation, the situation is almost unfavorable since people do not trust the officials and do not have a proper digital space in this area, and sometimes they do not know how to use the existing websites. however, they have a high level of social cohesion, which helps significantly to improve the situation. hence, three models were presented for co-creation. the first model is scattered, and the second and third models are star and diffusion, respectively. the scattered mode can be used for this community based on the obtained information.