شناسایی و تحلیل اولویت های پژوهشی در هر یک از محورهای پژوهشی علم اطلاعات و دانش شناسی از دیدگاه استادان و دانشجویان دکتری این رشته

منشا بسیاری از مشکلاتی که در پژوهش های حوزه علم اطلاعات و دانش شناسی وجود دارد (مانند کاربردی نبودن، تکراری و فاقد نوآوری بودن)، مربوط به نامشخص بودن نیازها و اولویت های پژوهشی این رشته است. در این راستا، هدف پژوهش حاضر شناسایی و دسته بندی موضوعات پژوهشی مهم در علم اطلاعات و دانش شناسی و سنجش میزان اهمیت آن ها به منظور تعیین اولویت های پژوهشی در این رشته است. این پژوهش از نوع نظریکاربردی و روش پژوهش سندیتحلیلی و پیمایشی است. جامعه پژوهش حاضر شامل استادان و دانشجویان مقطع دکتری در رشته علم اطلاعات و دانش شناسی در دانشگاه های تهران، خوارزمی، الزهرا، فردوسی مشهد، شیراز، اصفهان و شهید چمران اهواز در سال تحصیلی 95-1394 است که به دلیل محدود بودن جامعه پژوهش (165 نفر)، پرسشنامه بین تمامی افراد جامعه (به صورت الکترونیکی و حضوری) توزیع و در نهایت، 112 پرسشنامه (نرخ بازگشت 63 درصد) گردآوری شد. به منظور تجزیه و تحلیل داده ها از آمار استنباطی (آزمون رتبه ای فریدمن) استفاده شده است. به منظور شناسایی اولویت های پژوهشی در علم اطلاعات و دانش شناسی به مرور متون این حوزه و نظرخواهی از استادان این رشته پرداخته شده است. نتایج این بررسی ها شناسایی 120 موضوع پژوهشی در علم اطلاعات و دانش شناسی بود که در 22 محور کلی تقسیم بندی شدند. نتایج بیانگر آن است که تحت تاثیر تحولاتی که طی سال های اخیر در رشته علم اطلاعات و دانش شناسی به وجود آمده (از جمله تغییر عنوان رشته و تا حدودی تغییر سرفصل های درسی و به تبع آن تغییر محتوای رشته، تحولات ناشی از ورود فناوری به رشته و حرکت بیشتر این حوزه به سمت میان رشته ای شدن) جامعه پژوهش حاضر موضوعات تازه و کاربردی، موضوعات مبتنی بر آینده و موضوعات مرتبط با فناوری های اطلاعاتی نسبت به موضوعات سنتی و مباحث نظری برای انجام پژوهش های آینده در این رشته را دارای اولویت بیشتری بدانند.