ارزیابی مدل رابطه خوددلسوزی، همدلی‌ زناشویی و افسردگی با میانجی ‌گری بخشش زناشویی در زنان

هدف پژوهش حاضر ارزیابی مدل رابطه خوددلسوزی، همدلی زناشویی و افسردگی با میانجی‌گری بخشش زناشویی زنان بود. 200 زن متاهل خانه‌دار از میان کلیه زنان متاهل خانه‌دار شهرستان حمیدیه اهواز به روش نمونه‌گیری تصادفی و بر اساس ملاک‌های ورود و خروج از مناطق سه‌گانه شهرداری این شهرستان انتخاب شدند، و مقیاس‌های خوددلسوزی (scs)، بخشش تخلفخاص زناشویی (mofs)، همدلی (mes) و پرسشنامه افسردگی بک (bdi) را تکمیل نمودند. داده‌ها با استفاده از روش‌های آماری ضریب همبستگی پیرسون و رگرسیون سلسله مراتبی همزمان به روش بارون و کنی (1986) و نرم‌افزار آماری spss-21 تحلیل شدند. ضرایب همبستگی پیرسون نشان داد که بین متغیرهای خوددلسوزی با همدلی زناشویی، خوددلسوزی با بخشش زناشویی و همدلی زناشویی با بخشش زناشویی همبستگی مثبت معنادار و بین متغیرهای خوددلسوزی با افسردگی، همدلی زناشویی با افسردگی و بخشش زناشویی با افسردگی همبستگی منفی معنادار وجود دارد (01/0>p) و نیز تحلیل های رگرسیون سلسله مراتبی به روش بارون و کنی نشان دادند که بخشش زناشویی میانجی بین خوددلسوزی و افسردگی و همدلی زناشویی و افسردگی هستند. در نتیجه میتوان بیان کرد که خوددلسوزی، همدلی زناشویی و بخشش زناشویی یک نقش راهبرد مقابله ای در کاهش نشانه های افسردگی و افزایش سلامت روانشناختی دارند.