بررسی مدل علّی مراقبت والدین و تعارض بین والدینی با صمیمیت رومانتیک با واسطه ادراک از تعارض بین والدینی و دلبستگی اجتنابی

چکیدهخانواده به‌عنوان مهم ترین محیط اجتماعی موثر بر رشد روانی و شخصیتی افراد شناخته می‌شود. در این راستا، هدف پژوهش حاضر بررسی مدل علّی مراقبت والدین و تعارض بین والدینی با صمیمیت رومانتیک باواسطه گری ادراک از تعارض بین والدین و دلبستگی اجتنابی در دانشجویان بود. 164 دانشجوی دانشگاه شهید چمران اهواز به روش نمونه گیری تصادفی چندمرحله ای انتخاب شدند و ابزارهای پیوند با والدین، سبک‌های دلبستگی بزرگسالان، ادراک کودکان از تعارض بین والدینی و صمیمیت را تکمیل نمودند. تحلیل مدل با استفاده از تحلیل مسیر و نرم‌افزارهای 21-spss و amos انجام شد. نتایج نشان داد که مدل پیشنهادی از برازش کافی برخوردار است و برازش بهتر از طریق حذف مسیرهای غیر معنی‌دار و با استفاده از شاخص های اصلاحی حاصل شد. همچنین، ضرایب غیرمستقیم معنی دار و تعدادی غیر معنی دار بودند. بر اساس یافته ها می‌توان گفت در شرایطی که تعارض بین والدین وجود دارد، مراقبت نامناسب پدرانه و مادرانه موجب شکل گیری سبک دلبستگی اجتنابی، کاهش اعتماد و کاهش صمیمیت رومانتیک در روابط بعدی می‌شود. فردی که شاهد نزاع و درگیری در روابط بین والدین خویش است، از جهت احساس کارآمدی مقابله ای تحت تاثیر قرار می گیرد، با کاهش احساس کارآمدی مقابله در وی، احساس ناتوانی و خودسرزنشی در ارتباط با تعارض ادراک‌شده خانواده در فرد ایجاد می‌شود که در برخورد با مسایل فرد را مستعد مدیریت نادرست تعارض های در روابط بزرگسالی خواهد کرد.