خوشبینی -بدبینی و باورهای مذهبی به عنوان پیش بینی کننده ها طلاق

هدف پژوهش حاضر بررسی خوش‌بینی ـ بدبینی و باورهای اساسی مذهبی در روابط زناشویی به عنوان پیش‌بینی‌کننده‌های طلاق می‌باشد. 120 زوج متقاضی طلاق با روش انتخاب هدفمند از بین جامعه‌ی متقاضی طلاق دادگاه خانواده و مراکز مشاوره‌ای شهر سنندج و 125 زوج عادی با روش تصادفی چندمرحله‌ای همتا شده با گروه متقاضی طلاق از بین والدین دانش‌آموزان دبیرستان‌های سنندج واقع در استان کردستان در سال 1389 (جمعاً 490 نفر) انتخاب شدند. همه زوج‌های نمونه به وسیله‌ی پرسشنامه‌های خوش‌بینی ـ بدبینی و باورهای مذهبی، مورد سنجش قرار گرفتند. از روش تحلیل ممیز برای تحلیل داده‌ها استفاده شد. نتایج به دست‌ آمده فرضیه پژوهش را تایید کرد و نشان داد که طلاق را می‌توان از روی متغیرهای خوش‌بینی ـ بدبینی، باورهای مذهبی و متغیرهای جمعیتی پیش‌بینی نمود. نتا?ج به دست آمده از تحل?ل داده‌ها با تحق?قات پ?ش?ن هماهنگ است. بر اساس این مدل می‌توان یک روی آورد پیشگیری از طلاق و درمان زناشویی بر مبنای خوش‌بینی- بدبینی و باورهای اساسی مذهبی تدارک دید و نتایج این پژوهش را در مح?ط‌های بال?ن? و مشاوره‌ای جهت کمک به زوج‌های مشکل‌دار و در آستانه طلاق به کار گرفت.