بررسی مولفه‌های معنوی در معلولین با تجربه رشد پس از آسیب

هدف از پژوهش حاضر بررسی مولفه‌های معنوی در معلولین با تجربه رشد پس از آسیب بود. روش پژوهش کیفی و با استفاده از تحلیل محتوای کیفی انجام گرفت. مشارکت‌کنندگان معلولین ناشی از تصادف خودرویی بودند. شرکت‌کنندگان ابتدا توسط پرسش‌نامه رشد پس از آسیب (tedeschi & calhoun) ارزیابی شدند و سپس مورد مصاحبه نیمه ساختاریافته قرار گرفتند. داده‌ها با استفاده از کدگذاری باز و محوری منجر به 83 کد باز و 22 کد محوری شد. (اعتقاد به هدفمندی خلقت، امیدبخشی آخرت و اعتقاد به وجود حکمت الهی). این پژوهش درکی تازه از ابعاد رشد معنوی در افراد رشد یافته پس از آسیب در بافت فرهنگی و دینی ایرانی فراهم نمود. نتیجه این پژوهش نشان داد معلولیت در کنار محدودیت‌ها و مشکلاتی که برای فرد معلول ایجاد می‌کند، منجر به تغییرات و رشد معنوی در ابعاد مختلف می‌شود.

The study of spiritual components in disabled people with experience of posttraumatic growth

Abstract The aim of current study was to investigate the spiritual components in disabled people with experience of post traumatic growth. The qualitative research method was conducted and using content analysis. The participants were disabled due to car accidents. Participants were first revaluated by the with Tedeschi & Calhoun’s (1996) The posttraumatic Growth Questionnaire and then semistructured interview. Data using open and axial coding was converted to 83 open codes and 22 axial codes. This research is a new understanding of the dimensions of spiritual growth in developed people after the damage in Iranian cultural and religious context. The result of this research showed that disability with all the constraints and problems created for the disabled person but cause changes and spiritual growth in different dimensions.