ارائه مدلی جهت تعیین رابطه بین برنامه درسی پاسخ‌گو و ارزشیابی کلاسی ادراک شده مبتنی بر میانجی‌گری درگیری تحصیلی

هدف پژوهش حاضر، تعیین رابطه بین برنامه درسی پاسخ گو و ارزشیابی کلاسی ادراک شده مبتنی بر میانجی گری درگیری تحصیلی بوده است. روش تحقیق حاضر، توصیفی از نوع همبستگی بوده است. جامعه آماری این پژوهش را کلیه دانش آموزان مدارس متوسطه هوشمند شهر اصفهان در سال تحصیلی 1391-1390 ( تعداد 11368 نفر) تشکیل داده اند. روش نمونه گیری، خوشه ای چند مرحله ای تصادفی بوده که نهایتاً تعداد 372 نفر از دانش آموزان مدارس هوشمند، بر اساس فرمول نمونه گیری کوکران برای تحقیق انتخاب می شوند. برای جمع آوری اطلاعات از دو روش کتابخانه ای و میدانی استفاده شده است. ابزار تحقیق سه پرسشنامه محقق ساخته است: 1 پرسشنامه محقق ساخته برنامه درسی پاسخ گو (شناختی، عاطفی، و روانی ـ حرکتی) (1391)، ( )86/0(p= 2 پرسشنامه محقق ساخته درگیری تحصیلی (1391)، ( 92/0=p ) و 3 پرسشنامه محقق ساخته ارزشیابی کلاسی ادراک شده است (1391)، ( 89/0=p ) که بر حسب 5 درجه ای لیکرت تنظیم و درجه بندی می شوند. برای تامین روایی پرسشنامه ها به لحاظ محتوا از نظر متخصصان استفاده شده است. از نرم افزار spss نسخه 18 و نرم افزار لیزرل، از آزمون های همبستگی، رگرسیون چندگانه گام به گام و مدل معادله ساختاری برای تجزیه و تحلیل اطلاعات استفاده به عمل آمده است. به طور کلی نتایج پژوهش نشان داد، بین برنامه درسی پاسخ گو در ابعاد سه گانه (شناختی، عاطفی، و روانی ـ حرکتی) با ارزشیابی ادراک شده (تبحر محور و عملکرد محور)، رابطه معناداری وجود دارد. نیز یافته های پژوهش نشان داد، اثرات غیر مستقیم برنامه درسی پاسخ گو در بُعد شناختی (018/0)، برنامه درسی پاسخگو در بُعد عاطفی (023/0)، برنامه درسی پاسخ گو در بُعد روانی ـ حرکتی (027/0) بوده است. همچنین نتایج نشان داد، مدل مورد مطالعه از برازش نسبتاً مطلوبی برخوردار بوده است.