ارائه مدلی جهت تعیین رابطه بین شیفتگی تحصیلی، خلاقیت تحصیلی و موفقیت تحصیلی با خودشکوفایی تحصیلی مبتنی بر میانجی‌گری جدیت تحصیلی

هدف پژوهش حاضر، تعیین رابطه بین شیفتگی تحصیلی، خلاقیت تحصیلی و موفقیت تحصیلی با خودشکوفایی تحصیلی مبتنی بر میانجی گری جدیت تحصیلی بوده است. روش پژوهش حاضر، توصیفی از نوع همبستگی بوده است. جامعه آماری مورد مطالعه این تحقیق را کلیه دانش آموزان دوره متوسطه آموزش و پرورش شهر اصفهان در سال تحصیلی 92 1391 به تعداد 142380نفر (61067 نفرپسر و 81313 نفردختر) تشکیل داده اند .برای انتخاب نمونه از روش تصادفی خوشه ای چند مرحله ای استفاده شده است. بر اساس فرمول ذیل تعداد 382 نفر برای تحقیق به طور تصادفی انتخاب شدند. ابزارهای پژوهش مشتمل بر 5 نوع پرسشنامه بوده است:1پرسشنامه خلاقیت عابدی مشتمل بر ابعاد سیالی، بسط، ابتکار و انعطاف پذیری 2پرسشنامه محقق ساخته شیفتگی تحصیلی مشتمل بر 4 بعد رغبت تحصیلی اظهار شده، رغبت تحصیلی ابراز شده، رغبت تحصیلی آزمون شده، رغبت تحصیلی فهرست شده 3پرسشنامه محقق ساخته موفقیت تحصیلی مشتمل بر 3 بعد ورود تحصیلی، حین تحصیلی و فارغ التحصیلی 4پرسشنامه محقق ساخته جدیت تحصیلی 5 پرسشنامه محقق ساخته خودشکوفایی تحصیلی. از آلفای کرونباخ برای بررسی اعتبار و از روایی صوری نیز برای بررسی روایی پرسشنامه ها استفاده شد. به طور کلی نتایج تحقیق نشان داد، بین شیفتگی تحصیلی، خلاقیت تحصیلی و موفقیت تحصیلی با خودشکوفایی تحصیلی، رابطه مثبت و معنادار وجود دارد. جدیت تحصیلی، رابطه بین عوامل سه گانه اثرگذار با خودشکوفایی تحصیلی را میانجی گری می کند.