اثر بخشی آموزش مهارت‌های مثبت اندیشی بر سبک اسنادی بدبینانه دانش‌آموزان پسر دوره ابتدایی

هدف از پژوهش حاضر، بررسی تاثیر آموزش مهارت های مثبت اندیشی بر سبک اسنادی بدبینانه دانش آموزان پسر دوره ابتدایی است. جامعه آماری شامل کلیه دانش آموزان پسر119 سال دوره ابتدایی شهر اصفهان در سال تحصیلی 9392 ، که تعداد کل آنها حدود 450 نفر است. نمونه آماری این پژوهش 42 دانش آموز پسر 9 تا 11 سال است که به صورت در دسترس انتخاب و به شکل تصادفی در دو گروه آزمایش و گواه (هر گروه 21 نفر) قرار داده شدند. هر دو گروه به پرسشنامه سبک اسنادی کودکان، تامپسون وهمکاران (1998) پاسخ دادند. این پرسشنامه دارای روایی همگرای مطلوب و از نظر پایایی با توجه به آلفای کرونباخِ مجموع امتیاز کل که برابر با 61/0 بوده، دارای ثبات درونی خوبی است. سپس گروه آزمایش 12 جلسه 90 دقیقه ای، آموزش مهارت های مثبت اندیشی از کتاب آموزشی من و اندیشه هایم ، چم زاده قنواتی (1393) دریافت کردند. به منظور تجزیه و تحلیل داده ها در سطح توصیفی از جدول فراوانی و درصد فراوانی و در سطح استنباطی از تحلیل کوواریانس چند متغیری استفاده شد. کلیه تحلیل ها با نرم افزار آماری spss نسخه 18 انجام شده است. یافته های پژوهش نشان داد بین دو گروه در سبک اسنادی بدبینانه در بُعد شخصی سازی ( p 0/01) تفاوت معناداری مشاهده نشد. به طور کلی تفاوت نمرات پیش آزمون و پس آزمون نشان داد بین دو گروه تفاوت معناداری وجود دارد ( p<0/01) و آموزش مهارت های مثبت اندیشی در کاهش سبک اسنادی بدبینانه تاثیرگذار بوده است.

The Effect of Positive – Thinking Skills on the Pessimistic documentary Style in Primary School Boys

The aim of this study was to determine the effect of positive thinking skills on pessimistic documentary style among primary school male students. The statistical population was consisted of all 9 t0 11 year old male students, totally as 450 boys, in Isfahan in academic year of 20132014.Being selected through accessible sampling, the research sample included 42 students who were randomly categorized into control and experimental groups (each group of 21 members). Each group completed the Children's documentary Style of Thompson et al questionnaire (1998). Considering the convergent validity, this questionnaire was in an acceptable level and its reliability also, as estimated by Cronbach' alpha, was as %61. Then the experimental group received 12 sessions of education (each 90 minutes) about positive thinking skills based on Chamzadeh Ghanavati' book as me and my thought ( 2014). In order to analyze the data, descriptive statistics as frequency table and frequency percentage were used and multivariate analysis of covariance, also, was applied for inferential measurement. Data were analyzed by means of SPSS software 18th version. Findings indicated that the both groups in terms of pessimistic documentary style were meaningfully different based on personalization dimension ( p < 0/05 ) and permanence dimension ( p <0/01); however, no significant difference was observed considering the pervasive dimension (p >0/01 ) .Generally, the pretest and posttest scores showed that there was a significant relationship between the both group ( p <0/01) and teaching positive thinking skills had an great effect on decreasing the level of pessimistic documentary style.