تاثیر تدریس به روش بدیعه پردازی بر افزایش خلاقیت و پیشرفت تحصیلی درس تعلیمات اجتماعی دانش‌آموزان پسر سال تحصیلی دوم راهنمایی شهر بویین زهرا

هدف پژوهش حاضر، بررسی تاثیر روش تدریس بدیعه پردازی بر افزایش خلاقیت و پیشرفت تحصیلی درس تعلیمات اجتماعی دانش‌آموزان پسر سال دوم دوره راهنمایی شهر بویین زهرا 91 ـ 90 است. از آن جایی که در این مقاله، تاثیر روش تدریس بدیعه پردازی در خلاقیت و پیشرفت تحصیلی دانش‌آموزان مورد بررسی قرار گرفته است، برای پاسخ به این سوال نیاز به دو گروه آزمایش وگواه داریم. لذا از روش شبه تجربی از نوع پیش آزمون ـ پس آزمون با گروه گواه استفاده شده است. نمونه این پژوهش شامل42 نفر دانش‌آموز پسر سال دوم راهنمایی (22نفرگروه آزمایش و20نفرگروه گواه) بود که از بین مدارس راهنمایی شهرستان بویین زهرا یک مدرسه انتخاب شدند. سپس 2 کلاس برای حجم نمونه انتخاب شد. که دانش‌آموزان آن به صورت تصادفی در 2کلاس گواه (20 نفر) و آزمایش (22 نفر) در ساعات تدریس تعلیمات اجتماعی جای داده شدند. از دو گروه پیش آزمون خلاقیت و پیشرفت تحصیلی اجرا گردید. گروه آزمایش به طور جداگانه 12 جلسه 45 دقیق‌ای روش تدریس بدیعه پردازی دریافت کردند و پس از طی این دوره آموزشی از دو گروه پس آزمون خلاقیت و پیشرفت تحصیلی گرفته شد. به منظور تجزیه تحلیل داده‌ها از روش‌های آمار توصیفی (میانگین، انحراف معیار) ودر بخش استنباطی از تحلیل کواریانس استفاده شد که نتایج آن به شرح زیر است. روش بدیعه پردازی باعث افزایش خلاقیت دانش‌آموزان شده است.روش بدیعه پردازی بر میزان پیشرفت تحصیلی دانش‌آموزان در درس تعلیمات اجتماعی تاثیر مثبت دارد. روش بدیعه پردازی باعث افزایش میزان مولفه‌های خلاقیت (سیالی، ابتکار، بسط و انعطاف پذیری) دانش‌آموزان شده است.