بررسی نقش سبک‌های تربیتی خانواده‌های سنتی ومدرن بر عملکرد تحصیلی فرزندان

کیفیت و محتوای همه نظام‌های آموزشی تا حد زیادی متاثر از برنامه ریزی دقیق و کاربرد ابزار وسبک‌های تربیتی متناسب است که بتواند در پیشبرد اهداف آموزشی جامعه نقش آفرینی کند. پژوهش حاضر، بررسی ومقایسه نقش سبک‌های تربیتی خانواده‌های سنتی ومدرن برعملکرد تحصیلی فرزندان است که بیان کننده سبک علمی ـ کاربردی خانواده‌های سنتی و مدرن در تربیت و عملکرد تحصیلی و ارایه راهکار به آنهاست که مربیان اصلی فرزندان هستند. روش پژوهش حاضر از نوع همبستگی پیرسون است. جامعه آماری این پژوهش را کلیه دانش‌آموزان دختر و پسر دوره دبیرستان منطقه 8 آموزش و پرورش شهر تهران که در سال تحصیلی 91 ـ 92 مشغول به تحصیل بودند، شامل می‌شود که از بین آنها 428 نفر (192 دختر و 236 پسر) به روش نمونه‌گیری تصادفی انتخاب شدند. ملاک عملکرد، بر اساس معدل کتبی سال قبل یا ترم گذشته‌شان بود. برای جمع‌آوری اطلاعات از یک پرسشنامه محقق ساخته با تعداد 42 پرسش استفاده شد. به منظور برآورد همسانی درونی، ازروش آلفای کرانباخ ابتدا برروی یک نمونه50 نفری که به صورت تصادفی انتخاب شده بودند، اجرا گردید و ضریب اعتبار محاسبه شده 871 /0 به دست آمد. نتایج نشان دادند که 1 ـ سبک‌های تربیتی می‌توانند پیشرفت تحصیلی را پیش‌بینی کنند. 2 ـ بین متغیرهای سبک‌های تربیتی و عملکرد تحصیلی رابطه معناداری وجود دارد. )05/0 > (p3ـ بین میانگین نمره‌های دختران و پسران تفاوت معناداری وجود دارد؛ یعنی پسران بیشتر از دختران به سبک تربیتی مدرن پرورش می‌یابند. 4 ـ درسبک تربیت ترکیبی (سنتی و مدرن) تفاوت معناداری بین دختران و پسران وجود نداشته است.