رابطه سرمایه روان‌شناختی (امید، خوش‌بینی، تاب‌آوری و خودکارآمدی) با هدف‌های پیشرفت و عملکرد تحصیلی دانشجویان سال اول

پژوهش حاضر به منظور بررسی رابطه سرمایه روان‌شناختی (امید، خوش‌بینی، تاب‌آوری و خودکارآمدی) با هدف‌های پیشرفت و عملکرد تحصیلی دانشجویان سال اول انجام گرفت. به همین منظور از بین دانشجویان سال اول کارشناسی دو دانشگاه آزاد اسلامی مسجد سلیمان و اهواز520 نفر (262 پسر و 258 دختر) به شیوه تصادفی طبقه‌‌ای انتخاب شدند. برای گردآوری داده‌ها از مقیاس امیدواری گرایشی بزرگسالان، آزمون جهت‌گیری زندگی (فرم تجدید نظر شده)، مقیاس تاب‌آوری و مقیاس خودکارآمدی تحصیلی که 4 مولفه‌ سرمایه روان‌شناختی را اندازه گیری می‌کنند و جهت اندازه‌گیری اهداف پیشرفت از خرده مقیاس‌های هدف‌های تبحر گرا، عملکرد گرا و عملکرد گریز از مجموعه الگوهای یادگیری سازگار و خرده مقیاس‌ هدف تبحر گریز از مجموعه مقیاس‌های هدف‌های پیشرفت اندرو و همکاران استفاده شد. عملکرد تحصیلی نیز با استفاده از میانگین نمره‌های پایانی اندازه‌گیری شد. برای تحلیل داده‌ها از تحلیل عامل تاییدی، ضریب همبستگی پیرسون و رگرسیون چندگانه استفاده شد. نتایج پژوهش نشان داد که سرمایه روان‌شناختی و 4 مولفه آن با هدف‌های تبحر گرا، عملکرد گرا و عملکرد تحصیلی رابطه مثبت معنادار و با هدف‌ عملکرد گریز رابطه منفی معنادار دارند. همچنین، اهداف پیشرفت با عملکرد تحصیلی دارای رابطه معنادار هستند. به علاوه، ترکیب چهار متغیر امید، خوش‌بینی، تاب‌آوری و خودکارآمدی بهتر می‌تواند جهت‌گیری هدف تبحر گرایی و عملکرد تحصیلی دانشجویان را پیش‌بینی کند.