بررسی تاثیر مدل طراحی آموزشی گانیه و بریگز بر یادگیری و یادداری و انگیزش پیشرفت تحصیلی درس علوم تجربی

آموزش از اساسی‌ترین نیازهای بشر است. بدون آموزش، هیچ جامعه‌ای نمی‌تواند به بقای خود ادامه دهد. اما آموزش موثر و سودمند نمی‌تواند با کوشش و خطا صورت گیرد؛ بلکه نیازمند طرح و برنامه است. پژوهش حاضر با توجه به اهمیت و تاثیر الگوهای طراحی آموزشی به ویژه الگوی طراحی گانیه در حوزه فعالیت‌های آموزشی انجام گرفته، هدف آن بررسی تاثیر مدل طراحی آموزشی گانیه و بریگز بر یادگیری، یادداری و انگیزش پیشرفت تحصیلی درس علوم تجربی دانش‌آموزان سال سوم راهنمایی است. جامعه آماری پژوهش، همه دانش‌آموزان دختر پایه سوم راهنمایی شهراهر در سال تحصیلی 91 ـ 1390 بود و از این جامعه به طور تصادفی خوشه‌ای چند مرحله‌ای، تعداد دو کلاس 25 نفره انتخاب و یک کلاس به عنوان گروه آزمایش (25 نفر) و کلاس دیگر به عنوان گروه کنترل (25 نفر) در نظر گرفته شد که در مجموع 50 نفر به عنوان نمونه انتخاب شدند. به منظور سنجش آزمودنی‌ها، آزمون یادگیری و یادداری و پرسشنامه انگیزش پیشرفت تحصیلی (ism) (inventory of school motivation ) مورد استفاده قرار گرفت. ضریب پایایی آزمون یادگیری با استفاده از روش دونیمه کردن 83/0 و ضریب پایایی پرسشنامه انگیزش پیشرفت تحصیلی (ism) با روش آلفای کرانباخ 81/0 بود. در این پژوهش، گروه آزمایش (25 نفر) به روش مدل طراحی گانیه و گروه کنترل (25 نفر) به شیوه مرسوم آموزش دیدند. پس از جمع‌آوری داده‌ها، در تجزیه و تحلیل آنها از شاخص‌های آمار توصیفی (میانگین، انحراف استاندارد) و آمار استنباطی (تحلیل کوواریانس و تحلیل واریانس چند متغیره) استفاده شد و توسط نرم افزار spss مورد محاسبه قرار گرفت. نتایج نشان داد به کارگیری الگوی گانیه در طراحی آموزشی درس علوم تجربی در مقایسه با شیوه مرسوم باعث افزایش یادگیری و یادداری می‌شود؛ اما از نظر انگیزش پیشرفت بین دو گروه تفاوت معناداری وجود ندارد.