تعلیم و تربیت پسامدرن از دیدگاه جیرو

تعلیم و تربیت پسامدرن انعکاسی از نظریات پسامدرن در تعلیم و تربیت است. هنری جیرو متولد 1943یکی از نظریه‌پردازان معاصر تعلیم و تربیت پسامدرن است. این مقاله به بررسی دیدگاههای جیرو به صورت نظام‌دار می‌پردازد. وی ضمن انتقاد از آموزش و پرورش حاکم کنونی که مبتنی برآموزه‌های مدرنیته است، دیدگاه «تعلیم و تربیت مرزی» را پیشنهاد می‌کند که تلفیقی از نظریات پسامدرنیسم، انتقادگرایی، فمینیسم و برنامه درسی نو مفهوم‌گرایی است. او معتقد است که آموزش و پرورش ذاتاً روندی سیاسی دارد از این‌رو باید به مدارس به عنوان حوزه‌های عمومی دموکراتیک نگریست جایی که در آن باید تعلیم و تربیت انتقادی که منجر به شهروندی انتقادی می‌شود، جریان یابد. جیرو بر تفاوت، «گروههای اقلیت و حاشیه‌نشین» مانند زنان و اقلیت‌های نژادی و...تاکید می‌کند. از نگاه جیرو معلمان به عنوان روشنفکران تحول‌آفرین محسوب می‌شوند که باید دور از اقتدارگرایی سنتی به تعلیم و تربیت انتقادی و مسوولیت‌های اجتماعی بپردازند. مقدس نبودن متون درسی، وجود صداهای چندگانه درکلاس درس، اقتدار متجلی در متن و برنامه درسی پنهان از نظریات دیگر جیرو است.وی استفاده از مطالعات فرهنگی را به عنوان یک رشته تلفیقی در جهت غنای تعلیم و تربیت انتقادی پیشنهاد می‌نماید.