راهکارهای بهینه سازی برنامه ریزی نیروی انسانی آموزش و پرورش شهر تهران

پژوهش حاضر با هدف بررسی راهکارهای بهینه‌سازی برنامه‌ریزی نیروی انسانی سازمان آموزش و پرورش شهر تهران به روش توصیفی از نوع پیمایشی اجرا گردید. جامع? آماری کلیة مدیران و معاونان ادارات آموزش و پرورش مناطق بیستگانة شهر تهران (70 نفر) و کارشناسان برنامه‌ریزی و آمار مناطق تهران (107 نفر) هستند. نمونة آماری در این پژوهش کلیة اعضای جامعة آماری هستند. ابزار جمع‌آوری اطلاعات پرسشنامة محقق‌ساخته با 45 سؤال پنج گزینه‌ای در مقیاس لیکرت است. روایی پرسشنامه را بیست نفر از صاحب‌نظران تأیید کردند و پایایی آن هم با روش بازآزمایی محاسبه شد و ضریب پایایی آن 93/0 محاسبه گردید. به‌منظور محاسبة فراوانی، درصد، میانگین، انحراف معیار و واریانس نمرات از آمار توصیفی و به‌منظور شناسایی عامل‌های اصلی تعیین وضع مطلوب، از روش تحلیل عاملی در قلمرو آمار استنباطی استفاده شده است. نتایج به‌دست آمده نشان داد که برخی از مهمترین راهکارهای بهینه‌سازی برنامه‌ریزی نیروی انسانی آموزش و پرورش شهر تهران عبارت‌اند از: استانداردسازی نیروی انسانی، وضع قوانین مناسب برای جذب و نگهداری نیروی انسانی، اصلاح نظام پرداخت حقوق نیروی انسانی، تلفیق فعالیتهای آموزشی و پرورشی، تربیت نیروی انسانی متفکر و خلاق، ایجاد فرصت‌های برابر آموزشی، پیش‌بینی میزان عرضة نیروی انسانی، تدوین نظام سنجش صلاحیت علمی معلمان، اصلاح نظام ارزشیابی کارکنان و معلمان، مشارکت کارکنان در برنامه‌ریزی نیروی انسانی، برآورد نیروی انسانی مورد نیاز سازمان آموزش و پرورش، ارزیابی برنامه‌های نیروی انسانی، توسعة کمی و کیفی آموزش‌های فنی و حرفه‌ای و توسع? فناوری اطلاعات و ارتباطات.