مقایسه پیشرفت تحصیلی دانش آموزان محبوب و منزوی

هدف از انجام این پژوهش که به روش توصیفی ـ مقایسه‌ای انجام شده، مقایس? پیشرفت تحصیلی دانش‌آموزان محبوب و دانش‌آموزان منزوی بوده است. کلی? دانش‌آموزان پسر سوم راهنمایی ناحی? 2 شهر شیراز جامعة تحقیق را تشکیل می‌دادند. به روش نمونه‌گیری خوشه‌ای از بین مدارس راهنمایی پسرانة شهر شیراز، 4 مدرسه به‌صورت تصادفی انتخاب و به دانش‌آموزان کلاس‌های سوم راهنمایی این مدارس (490 نفر) آزمون جامعه‌سنجی داده شد. از دانش‌آموزان خواسته شد که از بین افراد کلاس خود فردی را انتخاب کنند که ترجیح می‌دهند با او بازی کنند یا به گردش بروند. ملاک انتخاب افراد منزوی این بود که هیچ‌کدام از همکلاسی‌ها آنها را انتخاب نکرده باشند. بر همین اساس تمام دانش‌آموزانی که هیچ‌کدام از همکلاسی‌ها آنها را انتخاب نکرده بودند، به‌عنوان افراد منزوی تعیین شدند (36=n). به‌منظور داشتن تعداد مساوی برای مقایسه، 36 نفر نیز از دانش‌آموزانی که دارای بالاترین پایگاه جامعه‌سنجی بودند و بیشتر از همه انتخاب شده بودند، به‌عنوان گروه محبوب تعیین شدند دانش‌آموزان محبوب را حداقل یک چهارم همکلاسی‌ها انتخاب کرده بودند. میانگین مرکب نمره‌های درسی سالهای اول و دوم راهنمایی دانش‌آموزان دو گروه به‌عنوان شاخص پیشرفت تحصیلی در نظر گرفته شد. میانگین نمره‌های درسی دو گروه روش آماری t مستقل مقایسه شدند. نتایج نشان داد که میانگین نمره‌های درسی دانش‌آموزان محبوب به‌طور معناداری از میانگین نمره‌های درسی دانش‌آموزان منزوی بیشتر است (001/0p<). این نتایج نشان می‌دهند که شایستگی‌های اجتماعی و تحصیلی مستقل از یکدیگر نیستند. از این‌رو ممکن است با افزایش مهارت‌های تحصیلی دانش‌آموزان منزوی، میزان پذیرش اجتماعی آنها نیز افزایش یابد.