رابطه عناصر و ابعاد فرهنگ مدرسه با انگیزه پیشرفت در دانش‌آموزان راهنمایی شهرستان مبارکه

هدف پژوهش حاضر بررسی رابطه بین عناصر و ابعاد فرهنگ مدرسه (نگرش به تحصیل، یادگیری گروهی، نگرش و رفتار دانش‌آموز، نگرش معلم، نگرش اولیا، وسایل و امکانات و محیط فیزیکی) با انگیزه پیشرفت در میان دانش‌آموزان اول تا سوم راهنمایی شهرستان مبارکه است. به این منظور از 6155 نفر دانش‌آموز دوره راهنمایی 463 نفر (240 دختر و 223 پسر) به‌صورت نمونه‌گیری تصادفی ـ خوشه‌ای چندمرحله‌ای انتخاب شدند. روش پژوهش توصیفی از نوع همبستگی بود. به‌منظور جمع‌آوری اطلاعات از دو پرسشنامه انگیزه پیشرفت هرمنس و پرسشنامه محقق‌ساخته فرهنگ مدرسه استفاده شد که روایی محتوایی پرسشنامه فرهنگ مدرسه مورد تایید متخصصان قرار گرفت. برای روایی سازه پرسشنامه یاد شده از روش تحلیل عامل استفاده شد و ابعاد هفتگانه ذکر شده در بالا به‌دست آمد. پایایی پرسشنامه فرهنگ مدرسه به روش آلفای کرونباخ 93/0 برآورد گردید و پایایی پرسشنامه هرمنس به روش آلفای کرونباخ 86/0 به‌دست آمد. برای تجزیه و تحلیل داده‌ها از روش‌های آماری تحلیل عاملی، ضریب همبستگی پیرسون، تحلیل رگرسیون و آزمون t مستقل استفاده شد. تجزیه و تحلیل یافته‌های پژوهش نشان داد: 1ـ بین عناصر و ابعاد فرهنگ مدرسه و انگیزه پیشرفت رابطه وجود دارد. 2ـ ابعاد فرهنگ مدرسه قدرت پیش‌بینی‌کنندگی انگیزه پیشرفت را دارد و بیشترین پیش‌بینی‌کننده انگیزه پیشرفت دانش‌آموزان نگرش به تحصیل، نگرش معلم و محیط فیزیکی بوده است. 3ـ بین مولفه‌های فرهنگ مدرسه از نظر دانش‌آموزان دختر و پسر تفاوت وجود دارد