مقایسه نقش ارزشیابی توصیفی در کاهش اضطراب و افزایش اعتماد به‌نفس دانش‌آموزان ابتدایی در مدارس مجری با مدارس سنتی

ارزشیابی کیفی توصیفی یکی از برنامه‌های آموزش و پرورش است که به‌منظور بهبود وضعیت نظام ارزشیابی در آموزش صورت می‌گیرد. این پژوهش به منظور بررسی میزان اثربخشی اجرای آزمایشی ارزشیابی کیفی توصیفی بر اضطراب و اعتماد به‌نفس دانش‌آموزان مدارس ابتدایی استان اردبیل در سال تحصیلی 89 ـ 88 انجام شد. روش تحقیق از نوع علّی ـ ‌مقایسه‌ای است. جامعه آماری این تحقیق دانش‌آموزان سوم و چهارم ابتدایی مدارس طرح ارزشیابی توصیفی (508 نفر) بودند. نمونه‌گیری از این مدارس از طریق سرشماری صورت گرفت، اما برای انتخاب گروه نمونه مقایسه از مدارس دارای ارزشیابی کمّی از روش نمونه‌گیری هدفمند استفاده شد و برای هر مدرسه دارای ارزشیابی کیفی توصیفی یک مدرسه ارزشیابی کمّی که شبیه آن مدرسه باشد، برای مقایسه انتخاب گردید. نمونه دانش‌آموزان مدارس ارزشیابی توصیفی 508 نفر و دانش‌آموزان مدارس سنتی 491 نفر بودند. اطلاعات مورد نیاز از طریق پرسشنامه‌های اعتماد به‌نفس و پرسشنامه اضطراب از دانش‌آموزان جمع‌آوری شد که پایایی آنها از طریق آلفای کرونباخ به ترتیب 73/0 و 85/0 به‌دست آمد. داده‌های جمع‌آوری شده با نرم‌افزار spss مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. در تجزیه و تحلیل اطلاعات از آمار توصیفی (فراوانی، درصد فراوانی و میانگین) و آمار استنباطی تی گروههای مستقل استفاده گردید. نتایج به‌دست آمده نشان داد که دانش‌آموزان در مدارس مجری ارزشیابی کیفی توصیفی اضطراب کمتر و اعتماد به‌نفس بیشتری نسبت به دانش‌آموزان مدارس سنتی تجربه می‌کنند. با توجه به نتایج این تحقیق اجرای ارزشیابی کیفی توصیفی با رفع برخی کاستی‌ها توصیه می‌شود.