اثربخشی آموزش ارزش‌های زندگی بر رشد اجتماعی کودکان و خودکارآمدی والدین آنان

هدف این پژوهش تبیین اثربخشی آموزش ارزش‌های زندگی در رشد اجتماعی کودکان پیش‌دبستانی و خودکارآمدی والدین آنها بود. این پژوهش از نوع شبه‌آزمایشی و طرح پیش‌آزمون ـ پس‌آزمون با گروه گواه بود. جامعه آماری همه کودکان پیش‌دبستانی بودند که در سال 1389 در مهدکودک‌های تحت پوشش سازمان بهزیستی شهر شیراز مشغول بودند. با روش نمونه‌گیری خوشه‌ای چندمرحله‌ای تعداد 351 کودک انتخاب، و پرسشنامه رشد اجتماعی واینلند برای کودکان و پرسشنامه خودکارآمدی شرر و آدامز برای والدین آنان اجرا گردید. بعد از تکمیل پرسشنامه‌ها، 30 نفر از افرادی که از حد نصاب نمره پایین‌تر بودند، به‌صورت تصادفی انتخاب و به دو گروه آزمایش و گواه تقسیم شدند. گروه آزمایش 10 جلسه 2 ساعته تحت آموزش ارزش‌های زندگی قرار گرفتند. داده‌های جمع‌آوری شده با استفاده از نرم‌افزار spss و آزمون آماری کوواریانس تجزیه و تحلیل شد. نتایج پژوهش نشان داد که تفاوت در دو گروه آزمایش و گواه از نظر میزان رشد اجتماعی کودکان (002/0p?) و خودکارآمدی والدین آنها (02/0p?) به سطح معنادار رسیده است. اثر آموزش به ترتیب 30 و 18 درصد بوده است.