مبانی پداگوژیکی آموزش از دور و نظریه‌های آن

هدف این پژوهش، ارایه مبانی پداگوژیکی و نظریه‌های آموزش از دور، به عنوان فرا رشته‌ای در کنار نظام آموزش سنتی با هدف توجه به تفاوت‌های فردی و فراهم کردن فرصت‌های متنوع آموزشی به تناسب سن، جنسیت، اشتغال، معلولیت، با تحقق شعار آموزش برای همه، همه جا و همه زمان است. برای بررسی آن، از روش مروری ـ تحلیلی استفاده شده است.آموزش از دور برای اینکه به عنوان نظام آموزشی جدید مطرح شود باید دارای ویژگی‌ها ، مبانی پداگوژیکی و نظریه پردازی خاص خود باشد. از مهم ترین ویژگی‌های آموزش از دور می‌توان به جدایی یاددهنده ـ یادگیرنده، استقلال یادگیرنده، تعامل، سازمان پشتیبانی کننده آموزشی، ابزار ارتباطی و ساخت و تولید دانش توسط یادگیرنده اشاره کرد. از سوی دیگر، در دیدگاه ساختن گرایی، چون یادگیرنده خود مفسر، سازنده وتولید کننده دانش در قالب چارچوب‌های استاندارد است، به عنوان مبانی پداگوژیکی آموزش از دور در نظر گرفته می‌شود. علاوه بر این، به منظور اینکه آموزش از دور به نظریه علمی تبدیل شود، باید دارای نظریه پردازی خاص خود باشد. مهم ترین نظریه‌های علمی حوزه آموزش از دور عبارتند از: نظریه استقلال عمل یادگیرنده ویدمیر، صنعتی شدن آموزش پیترز، تعامل آموزشی شش گانه هالمبرگ، فاصله تراکنشی مور و نظریه کنترل گریسون و مایرا بینتون.