الگوی مفهومی برنامه درسی آموزش عالی مبتنی بر توسعه پایدار

پژوهش حاضر با هدف تدوین الگوی مفهومی برنامه درسی آموزش عالی مبتنی بر توسعه پایدار به روش کیفی از نوع نظریه زمینه‌‌ای انجام گرفت. داده‌های این پژوهش برگرفته از مصاحبه‌های عمیق و نیمه ساختار یافته با 12 نفر از متخصصان موضوعی در حوزه برنامه درسی آموزش عالی کشور بود که براساس نمونه گیری هدفمند وابسته به معیار انتخاب و تا رسیدن به اشباع نظری این فرایند ادامه یافت. اعتبار داده‌های پژوهش از طریق بازگشت به مشارکت‌‌‌کنندگان و ممیزیان بیرونی بررسی و تایید شد. تجزیه تحلیل داده ها  بر اساس مدل اشتراس و کوربین در قالب کد گذاری باز، محوری، و گزینشی در نرم افزاراطلس تی‌‌ای 8، انجام گرفت. نتایج نشان داد الگوی مفهومی برنامه درسی آموزش عالی مبتنی بر توسعه پایدار مشتمل بر عوامل علی(بی‌توجهی و غفلت، ناکارایی مدیریتی، عوامل برون مراکز آموزشی، عوامل شخصیتی و روانی)، بستر‌ها(دانش استراتژیک سازمانی، مدیریت ارتباطات سازمانی، پشتیبانی از سیستم‌های آموزشی)، عوامل مداخله‌گر(ویژگی‌های فردی، عوامل مالی،عوامل مدیریتی)، راهبردها(راهبردهای زیرساختی، راهبردهای خلاقیت، راهبردهای نوآورانه، راهبردهای ساختاری) و پیامدها(بهبود عملکرد مراکز آموزشی، بهبود رضایت‌‌ دانش‌پذیران و والدین آنها، توانمندسازی منابع انسانی، رشد و بلوغ) است.

the conceptual higher education curriculum pattern based on a sustainable development

the present study was conducted with the aim of developing a conceptual model of higher education curriculum based on sustainable development using a qualitative method of grounded theory. the data of this research was derived from in-depth and semi-structured interviews with 12 subject experts in the field of the country’s higher education curriculum, which was based on targeted sampling dependent on the selection criteria and continued until the theoretical saturation of this process was reached. the validity of the research data was checked and confirmed by going back to the participants and external auditors. data analysis was done based on the strauss and corbin model in the form of open, axial, and selective coding in the atlas ti 8 software. the results showed that the conceptual model of higher education curriculum based on sustainable development includes causal factors (inattention and neglect, managerial inefficiency, external factors of educational centers, personality and psychological factors), contextual (organizational strategic knowledge, management of organizational communication, support of educational systems) ), intervening factors (individual characteristics, financial factors, managerial factors), strategies (infrastructural strategies, creative strategies, innovative strategies, structural strategies) and consequences (improving the performance of educational centers, improving the satisfaction of students and their parents, empowering human resources, growth and maturity).