بررسی ساختار عاملی ابزار سنجش انگیزش تدریس اعضای هیئت‌علمی در آموزش عالی ایران (مورد: دانشگاه شهید باهنر کرمان)

هدف پژوهش حاضر بررسی ساختار عاملی پرسشنامه 25 سوالی سنجش انگیزش تدریس اعضای هیئت‌علمی در آموزش عالی بود. جامعۀ آماری پژوهش شامل همۀ اعضای هیئت‌علمی دانشگاه شهید باهنر کرمان در سال تحصیلی 97-1396 بود (621 نفر) که با روش نمونه‌گیری نسبتی، 244 نفر به‌عنوان نمونه پژوهش انتخاب شدند. همسانی درونی پرسشنامه پژوهش از طریق محاسبه ضریب آلفای کرونباخ 0.86 برآورد گردید. برای بررسی ساختار عاملی پژوهش، از روش تحلیل عاملی تاییدی (cfa) در نرم‌افزار تحلیل ساختار‌های لحظه‌ای نسخۀ 23 استفاده شد. به‌منظور تحلیل نتایج، از دو گروه شاخص اصلی نیکویی برازش تطبیقی و مقتصد استفاده گردید. نتایج نشان داد که چهار عامل کارآمدی فردی، علاقه، تلاش و کارآمدی برونداد دارای وزنی معنی‌دار در تبیین سازه انگیزش تدریس اعضای هیئت‌علمی هستند. همچنین دو زیرمقیاس‌ کارآمدی فردی: زمینه و کارآمدی فردی: عمومی، دارای وزنی معنادار در تبیین سازه کارآمدی فردی هستند. بر این اساس، این پرسشنامه با حذف 6 سوال، ابزار مطلوبی برای سنجش انگیزه تدریس اعضای هیئت‌علمی در آموزش عالی ایران است و عوامل تلاش، علاقه، کارآمدی فردی و کارآمدی برونداد، به ترتیب بیشترین تاثیر را در سنجش انگیزش تدریس آنان دارد.

Examining the Factor Structure of Instrument for Faculty Members’ Teaching Motivation Measurement in Iranian Higher Education (Case: Shahid Bahonar University of Kerman)

The purpose of the current study was to investigate the factor structure of 25 items questionnaire of faculty members’ teaching motivation measurement in higher education. The study population was included all the faculty members of Shahid Bahonar University of Kerman in academic year of 20172018, that were about 621 faculty members. Research sample was included 244 faculty members who were selected by multistaged cluster sampling. The internal consistency of questionnaire was measured through Cronbach’s alpha and was estimated to be.86. In order to investigate the factor structure, the confirmatory factor analysis (CFA) was used via AMOS 23 software. Data were analyzed by comparative and parsimony goodnessoffit indices Results showed that the four factors of personal efficacy, interest, effort and outcome efficacy have a significant weight in explaining the construct of faculty members’ teaching motivation. Also, two subscales of personal efficacy: context and personal efficacy: general, have significant weights in defining the personal efficacy. Accordingly, after elimination of its six items, this questionnaire is a suitable instrument to measure the faculty members’ teaching motivation in Iranian higher education, and the factors of effort, interest, personal efficacy and outcome efficacy have the most effect in measuring their teaching motivation, respectively.