دانش‌پژوهی تدریس، کارکرد مغفول دانشگاهی در ایران؛ تاملی بر پدیده سایش

پژوهش حاضر با هدف شناسایی مسائل موجود بر دانش‌پژوهی تدریس اعضای هیئت‌علمی به واکاوی پدیده سایش با توجه به بافت حاکم بر دانشگاه‌های ایران پرداخته است. این پژوهش در پارادایم تفسیرگرایی با رویکرد کیفی و بر اساس روش پژوهش نظریه داده‌بنیاد (مبنایی)، با 19 عضو هیئت‌علمی دارای مرتبه استادیاری و در دو حوزه علوم انسانی و مهندسی دانشگاه‌های جامع شهر تهران از طریق مصاحبه‌های عمیق نیمه ساختارمند به صورت هدفمند و با استفاده از راهبردهای نمونه‌گزینی با حداکثر تنوع انجام شده است. تحلیل داده‌های حاصل درسه مرحله کدگذاری باز، محوری و گزینشی صورت پذیرفت. بر اساس یافته‌ها، پدیده سایش در آموزش عالی ایران دارای ابعاد کلامی و اجتماعی است. این پدیده به دلیل شرایط سازمانی و فردی ظهور یافته (عوامل علّی) و به واکنش‌هایی چون اجتناب و تقابل (راهبرد) منجر شده است. این واکنش‌ها تحت تاثیر پاسخ مسئولان، تاب‌آوری (شرایط مداخله‌گر)، ساختار و فرهنگ دانشگاهی (شرایط زمینه‌ای) بروز پیدا کرده و به آسیب‌پذیری شغلی، فردی و اجتماعی (پیامد) منجر شده‌اند. نتایج بیانگر آن است که، کارکرد آموزش در این بستر در سه سطح تدریس خوب (مبتنی بر تجربه فردی)، تدریس عالمانه (مبتنی بر تلفیق دانش محتوایی و پداگوژی) و دانش‌پژوهی آموزشی (نشر دانش مدرسی) تعریف شده است. از منظر اعضای هیئت‌علمی با توجه به گستره پدیده سایش، فرایندهای تدریس مبتنی بر تجربه شخصی انجام می‌شود و به‌طور سازمان‌دهی‌شده، برنامه‌های توانمندسازی و نشر دانش مدرسی، پیش‌بینی نشده است.

Scholarship of Teaching, missing Function of higher education in Iran; Reflection of Bullying

This study aims identify the existing problems of teaching scholarship faculty members. In this way, various aspects of these issues were tried and presented with respect to the context of the institution of university in Iran. The present study was conducted within the framework of the qualitative approach and using grounded Theory research method. For data collection from participants, indepth and informal interviews were used. Selection of information media of the research was done purposefully and using sampling strategies with maximum variation and theoretical sampling the research media included 19 faculty members of comprehensive universities in Tehran. Data analysis was performed in three stages of open, axial, and selective coding. According to the findings, the phenomenon of bullying in faculty members’ relations in Iran’s higher education has verbal and social dimensions (Phenomena). This phenomenon has arisen due to organizational and individual circumstances (Causal Conditions) and resulted in reactions such as avoidance, conflict (Strategy). These reactions have been affected by the responses of the authorities, the persistence and common beliefs (intervening conditions), structure and academic culture (context), resulting in occupational, personal, social and economic vulnerability(Consequences). The function of education in this context is defined in three levels of good teaching (based on individual experience), scholarly teaching (based on the integration of content knowledge and pedagogy), and the scholarship of teaching (Teacher Education Publishing). From the faculty point of view, according to the phenomenon of bullying, teaching processes based on personal experience are organized, teacher empowerment and dissemination programs are not foreseen.