مطالعه تطبیقی نظام یادگیری الکترونیکی در کشورهای منتخب آسیا ژاپن، چین، هندوستان، پاکستان، اندونزی و ایران

هدف این پژوهش، شناسایی و مقایسه شباهت‌ها و تفاوت‌های نظام یادگیری الکترونیکی کشورهای منتخب آسیایی با دانشگاه پیام‌نور در زمینه تعداد دانشجو، اعضای هیئت‌علمی، کارکنان، نسبت استاد به دانشجو، روش‌های یاددهی یادگیری، منابع درسی، مواد و ابزارهای آموزشی و امکانات کتابخانه، سازوکارهای پشتیبانی، امتحانات و سازوکارهای تضمین کیفیت بود. این پژوهش یک مطالعه اسنادی است که به روش تطبیقی-تحلیلی انجام شد. جامعه آماری پژوهش، همه دانشگاه‌های آموزش ‌از دور کشورهای ژاپن، چین، هندوستان، پاکستان، اندونزی و ایران بود. از میان دانشگاه‌های این کشورها، دانشگاه باز ژاپن، دانشگاه باز چین، دانشگاه ایندیراگاندی هند، دانشگاه علامه‌الاقبال پاکستان، دانشگاه ترباکا اندونزی و دانشگاه پیام‌نور به روش نمونه‌گیری هدفمند انتخاب شدند. اطلاعات مورد نیاز پژوهش از طریق مطالعه اسناد و مدارک و وب‌سایت رسمی دانشگاه‌ها جمع‌آوری شد. تجزیه‌وتحلیل نتایج نیز بر اساس روش برودی در چهار مرحله توصیف، تفسیر، همجواری و مقایسه انجام شد. نتایج نشان داد، استفاده از تجربیات موفق کشورهای قاره آسیا به‌ویژه در شیوه تشکیل کلاس‌های الکترونیکی با تعداد استاندارد دانشجو، روش‌های تدریس نوین، یادگیری ترکیبی، تولید محتوای دیجیتال مناسب، انواع مکانیزم‌های پشتیبانی و ارائه بازخورد مناسب به ما این امکان را می‌دهد تا بتوانیم برای حل مشکلات آموزشی خود بر مبنای راهکارهای کشورهای دیگر، گام‌های موثرتری برداریم.

A Comparative Study of Elearning System in Selected Countries of Asia “Japan, China, India, Pakistan, Indonesia, and Iran”

the aim of this study is to recognize and compare the similarities and differences between educational system of Elearning of Asian countries and Payame noor university (in fields such as the number of students, faculty members, employees, teachers/students ratio, teachinglearning ways, resources, learning materials and library facilities, support mechanisms, exams and quality insurance mechanisms).The present study is a documentary research which is done based on comparativeanalytical method. Statistical population is all distance universities of “Japan, China, India, Pakistan, Indonesia, and Iran”. From among the universities of these countries, the Open University of Japan, the Open University of China, Indira Gandhi University in India, Iqbal Allamah University in Pakistan, and Payame noor University were chosen through judgmental sampling. The required information were gathered by studying the records and documents, and official websites of universities. Also, the data were analyzed based on Brody’s method. Results showed that using the successful experience of Asian countries can help us to proceed in solving our educational problems based on other countries’ solutions.