رابطه موفقیت‌خواهی، اشتیاق یادگیری و اهداف پیشرفت با معنی تحصیل دانش‌آموزان

پژوهش حاضر با هدف بررسی رابطه بین موفقیت‌خواهی، اشتیاق یادگیری و اهداف پیشرفت با معنای تحصیلی دانش‌آموزان دبیرستان‌های شهر بجنورد در سال تحصیلی 1395-1394 انجام شد. روش پژوهش، توصیفی از نوع همبستگی بود. جامعه آماری پژوهش را کلیه دانش‌آموزان دبیرستان‌های شهرستان بجنورد به تعداد 2579 نفر تشکیل دادند که از این تعداد با استفاده از جدول مورگان و به روش نمونه‌گیری تصادفی طبقه‌ای، تعداد 335 نفر به‌عنوان نمونه آماری انتخاب شدند. ابزار جمع‌آوری اطلاعات، چهار پرسشنامه موفقیت‌خواهی (انگیزه پیشرفت هرمنس، 1970)، پرسشنامه اشتیاق یادگیری (راهبردهای یادگیری خودتنظیمی، پینتریچ و دی گروت،1990) ، پرسشنامه اهداف پیشرفت (میدلتون و میگلی، 1998) و پرسشنامه معنی تحصیلی (هندرسونکینگ و اسمیت،2006) بود. روایی پرسشنامه‌ها با استفاده از نظرات اساتید و خبرگان تایید شد. ضریب پایایی آن‌ها نیز با استفاده از ضریب آلفای کرونباخ برای پرسشنامه موفقیت‌خواهی (0.80)، پرسشنامه اشتیاق یادگیری (0.79)، اهداف پیشرفت (0.79) پرسشنامه معنای تحصیلی (0.79) محاسبه گردید. تجزیه‌وتحلیل داده‌ها در دو سطح آمار توصیفی و استنباطی با استفاده از spss انجام گرفت. نتایج تحقیق نشان داد که بین موفقیت‌خواهی، اشتیاق یادگیری و اهداف پیشرفت با معنای تحصیلی دانش‌آموزان دبیرستان‌های شهر بجنورد رابطه معناداری وجود دارد. در این میان متغیر موفقیت‌خواهی دارای بیشترین همبستگی (0.47) و متغیر اهداف پیشرفت نیز کمترین همبستگی (0.33) را با معنای تحصیلی داشتند. همچنین نتایج آزمون تحلیل رگرسیون خطی چند متغیره نشان داد که متغیر های پیش‌بین 0.32 تغیرات معنای تحصیلی را تبیین کنند.