تاثیر سطوح متفاوت اسید بوتیریک محافظت شده در جیره‌ بر عملکرد رشد، متابولیت‌های خون و املاح استخوان درشت‌نی جوجه‌های گوشتی

هدف از این آزمایش، بررسی تاثیر سطوح متفاوت اسید بوتیریک محافظت شده در جیره بر عملکرد رشد، متابولیت های خونی و میزان کلسیم و فسفر استخوان درشت نی جوجه های گوشتی بود. تعداد 270 قطعه جوجه گوشتی نر یک روزه سویه راس 308 در قالب یک طرح کاملا تصادفی به 9 تیمار و 3 تکرار (10 جوجه در تکرار) تقسیم شدند. تیمار های آزمایشی شامل (1) شاهد (بدون افزودنی)، (2) 0.1 درصد باسیتراسین (کنترل مثبت)، (3) 0.2 درصد اسید بوتیریک در دوره آغازین، (4) 0.2 درصد اسید بوتیریک در دوره های آغازین و رشد، (5) 0.2 درصد اسید بوتیریک در دوره های آغازین، رشد و پایانی، (6) 0.3 درصد اسید بوتیریک در دوره آغازین، (7) 0.3 درصد اسید بوتیریک در دوره های آغازین و رشد، (8) 0.3 درصد اسید بوتیریک در دوره های آغازین، رشد و پایانی و (9) 0.5، 0.4 و 0.3 درصد اسید بوتیریک به ترتیب در دوره های آغازین، رشد و پایانی بودند. نتایج نشان داد که بیشترین افزایش وزن روزانه در دوره آغازین مربوط به پرندگان تغذیه شده با 0.2 درصد اسید بوتیریک بود که اختلاف معنی داری با پرندگان تغذیه شده با تیمار شاهد و تیمارهای حاوی 0.3 و 0.5 درصد اسید بوتیریک داشت (p<0.05). استفاده از اسید بوتیریک تاثیری بر وزن بدن و افزایش وزن روزانه جوجه های گوشتی در دوره های رشد، پایانی و کل دوره پرورش نداشت. سطوح اسید بوتیریک و باسیتراسین در دوره های مختلف تاثیر معنی داری بر میزان مصرف خوراک و ضریب تبدیل غذایی جوجه های گوشتی نداشت. اسید بوتیریک تاثیر معنی داری بر متابولیت های خونی (به جز میزان کلسیم پلاسمای خون) و درصد کلسیم و فسفر استخوان درشت نی جوجه های گوشتی در 42 روزگی نداشت. با توجه به نتایج به دست آمده به نظر می رسد که استفاده از 0.2 درصد اسید بوتیریک به عنوان افزودنی جایگزین آنتی بیوتیک در جیره جوجه های گوشتی بویژه در دوره ی آغازین مفید باشد.