اثر ال-کارنیتین و اسید بوتیریک بر کیفیت گوشت و خصوصیات لاشه جوجه‌های گوشتی

این آزمایش به منظور ارزیابی اثر الکارنیتین (صفر، 125 و 250 میلی گرم بر کیلوگرم) و اسید بوتیریک (0 و 2 گرم بر کیلوگرم) بر کیفیت گوشت و خصوصیات لاشه جوجه های گوشتی انجام شد. آزمایش با استفاده از 192 قطعه جوجه گوشتی راس 308 در قالب فاکتوریل 2×3 بر پایه طرح بلوک های کامل تصادفی با شش تیمار، چهار بلوک و هشت جوجه در هر بلوک انجام شد. نتایج نشان داد که جوجه های تغذیه شده با جیره حاوی 125 میلی گرم بر کیلوگرم الکارنیتین و جیره حاوی 125 میلی گرم بر کیلوگرم الکارنیتین و دو گرم بر کیلوگرم اسید بوتیریک نسبت به گروه شاهد خوراک مصرفی کمتر و ضریب تبدیل خوراک بهتری داشتند (p>0/05). افزودن 250 میلی گرم الکارنیتین در مقایسه با 125 میلی گرم الکارنیتین در کیلوگرم به طور معنی داری سبب افزایش درصد گوشت سینه جوجه ها شد درحالیکه با جوجه های تغذیه شده با جیره شاهد تفاوت معنی داری نداشتند. جوجه های دریافت کننده جیره دارای 2 گرم در کیلوگرم اسید بوتیریک بدون الکارنیتین نسبت به جوجه های گروه شاهد درصد ران پائین تری داشتند (p<0/05). به استثنای روشنی، رنگ گوشت ران و سینه و غلظت لاکتات گوشت سینه تحت تاثیر تیمارهای آزمایشی قرار نگرفت (p>0/05). تغذیه جیره دارای اسید بوتیریک باعث کاهش ph گوشت ران و جیره دارای 125 میلی گرم الکارنیتین بدون اسید بوتیریک به جوجه های گوشتی باعث افزایش ph گوشت ران در 45 دقیقه بعد از کشتار نسبت به جوجه های گروه شاهد شد (p<0/05). تغذیه جیره دارای اسید بوتیریک باعث کاهش درصد چربی گوشت سینه جوجه های گوشتی شد در حالیکه تغذیه همزمان جیره حاوی 250 میلی گرم الکارنیتین و جیره دارای 2 گرم بر کیلوگرم اسید بوتیریک سبب افزایش درصد چربی گوشت سینه نسبت به جوجه های گروه شاهد شد (p<0/05) اما درصد چربی ران تحت تاثیر جیره ها قرار نگرفت (p>0/05). به طور کلی جیره حاوی 125 میلی گرم الکارنیتین و سپس جیره حاوی 125 میلی گرم الکارنیتین و 2 گرم اسید بوتیریک اثر مثبتی بر عملکرد تولیدی جوجه های گوشتی داشتند و استفاده از 250 میلی گرمالکارنیتین در جیره سبب بهبود درصد سینه جوجه های گوشتی درحالیکه 2 گرم بر کیلوگرم اسید بوتیریک سبب کاهش درصد چربی گوشت سینه شد.