تاثیر مصرف خوراکی لوامیزول بر عملکرد و فراسنجه‌های دخیل در سیستم ایمنی جوجه‌های گوشتی

این آزمایش به منظور مطالعه استفاده از لوامیزول در سنین مختلف پرورش بر عملکرد، وزن برخی اندام های داخلی، گلبول های سفید و فعالیت فاگوسیتوزی جوجه های گوشتی نر سویه کاب 500 انجام شد. آزمایش به صورت طرح کاملاً تصادفی، با 300 قطعه جوجه گوشتی نر در چهار تیمار، پنج تکرار و در هر تکرار تعداد 15 قطعه جوجه انجام شد. گروه های آزمایشی شامل: 1) جیره ی پایه (بدون لوامیزول)، 2) جیره ی پایه حاوی سه میلی گرم لوامیزول به ازای هر کیلوگرم وزن زنده بدن در هفته ی اول، 3) جیره ی پایه حاوی سه میلی گرم لوامیزول در هفته ی دوم و 4) جیره ی پایه حاوی سه میلی گرم لوامیزول در هفته سوم بودند. صفات مورد آزمایش شامل عملکرد و فراسنجه های مرتبط با سیستم ایمنی شامل تعداد مونوسیت، لنفوسیت و هتروفیل و پروتیین کل، آلبومین، فعالیت فاگوسیتوزی، تیتر آنتی بادی علیه بیماری های نیوکاسل، آنفلوانزا و گامبورو و وزن اندام های دخیل در سیستم ایمنی بودند. نتایج نشان داد، عملکرد جوجه های تیمار شده با لوامیزول در زمان های مختلف نسبت به گروه شاهد معنی دار نبود. افزودن لوامیزول به جیره ی جوجه های گوشتی در زمان های مختلف بر تعداد لنفوسیت ها و هتروفیل ها معنی دار بود (p<0/05). افزودن لوامیزول در هفته سوم دوره پرورش، سبب افزایش غلظت پروتیین کل، آلبومین و فعالیت فاگوسیتوزی در جوجه های گوشتی شد (p<0/05). استفاده از لوامیزول در هفته های دوم و سوم دوره ی پرورش جوجه های گوشتی، باعث افزایش تیتر آنتی بادی علیه بیماری گامبورو در 28 روزگی نسبت به گروه شاهد شد (p<0/05) ولی با تیمار دریافت کننده لوامیزول در هفته اول اختلاف معنی داری نداشتند. به طور خلاصه، از نتایج این مطالعه چنین استنباط می شود که استفاده از سه میلی گرم لوامیزول به ازای هر کیلوگرم وزن زنده بدن در هفته های اولیه دوره ی پرورش سبب بهبود عملکرد، وزن اندام های دخیل در سیستم ایمنی و درصد گلبول های سفید جوجه های گوشتی نشد، اما باعث بهبود فراسنجه های آلبومین، پروتیین تام و فعالیت فاگوسیتوزی شد.