بررسی اثر عوامل ژنتیکی و غیرژنتیکی بر طول عمر گوسفندان مهربان

در این پژوهش از رکوردهای طول عمر 26991 راس بره حاصل از 405 راس قوچ و 8114 راس میش نژاد مهربان که طیسال های 1360 تا 1390 به وسیله سازمان جهاد کشاورزی استان همدان جمع آوری شده بود، استفاده شد. به منظور تعیین عوامل ثابت برازش شده در مدل آماری (سال تولد، ماه تولد، تیپ تولد، سن مادر، اثر گله، جنس بره و متغیر کمکی وزن تولد بره و اثرات متقابل بین آنها) از رویه glm نرم افزار sas استفاده شد. اثر متقابل سال تولدجنس بره و تمامی اثرات ثابت به جز نوع تولد، سن مادر و متغیر کمکی وزن تولد بره به صورت خطی بر طول عمر معنی دار (p<0/001) بودند. جهت برآورد پارامترهای ژنتیکی صفت طول عمر از روش بیزی با استفاده از نمونه گیری گیبس و نرم افزار tm استفاده شد. برای تمام تجزیه های بیزی از 500000 نمونه، با دوره ی گرم کردن 100000 و با فواصل 100 از یکدیگر استفاده شد. میانگین وراثت پذیری مستقیم و مادری طول عمر در تجزیه های مختلف به ترتیب بین 16/0 تا 22/0 و بین 13/0 تا 15/0 برآورد شدند. میانگین همبستگی بین اثر ژنتیکی افزایشی مستقیم با اثر ژنتیکی مادری 54/0 تا 61/0 بدست آمد .با توجه به برآورد پایین وراثت پذیری صفت طول عمر، می توان نتیجه گرفت، به منظور افزایش طول عمر، باید با بهبود شرایط محیطی و تصمیمات کاربردی و مدیریتی، طول عمر بره ها را افزایش داد