تاثیر موقعیت قرارگیری تخم مرغ‌ها در دوره انکوباسیون بر تلفات جنینی و حجم مایع آمنیوآلانتوئیک در مرغ های مادر تخم‌گذار جهت استفاده از آن ها در تکثیر ویروس

بالا رفتن سن گله مرغ مادر تخم گذار، باعث بروز بدفرمی های ظاهری متعددی در تخم مرغ ها می شود. حجیم و کروی شدن از جمله مواردی است که باعث قرار گرفتن تخم مرغ ها به اشتباه در حالت انتهای باریک رو به بالا (seu) در دستگاه جوجه کشی و تلقیح نامناسب ویروس در زمان کشت در داخل تخم مرغ می شود. این مطالعه به بررسی ارتباط موقعیت قرار گرفتن تخم مرغ ها با میزان تلفات جنین و حجم مایع آمنیوآلانتوئیک و نیز تکثیر ویروس آنفلوانزای طیور بعد از کشت در آن ها، می پردازد. 1200 عدد تخم مرغ یک روزه حاصل از گله تخم گذار با سن 6560 هفتگی انتخاب شدند. این تخم مرغ ها به سه گروه مساوی تقسیم شدند. گروه اول، دوره انکوباسیون قبل و بعد از تلقیح ویروس را به حالت انتهای پهن رو به بالا (leu) سپری کردند. گروه دوم انکوباسیون قبل از تلقیح را به حالت seu و انکوباسیون بعد از تلقیح را به حالت leuطی نمودند. گروه سوم، دوره انکوباسیون قبل و بعد از تلقیح را به حالت seu سپری کردند. شرایط انکوباسیون قبل از تلقیح شامل دمای c°6/37، رطوبت نسبی 60 % و توالی چرخش 32 بار در شبانه روز و نیز انکوباسیون بعد از تلقیح با همان دما و رطوبت ولی بدون چرخش بود. در نهایت مایع آمنیوآلانتوئیک هر گروه جمع آوری شده و درصد تلفات جنین ها در هر گروه مشخص گردید. سپس تیترسنجی به روش آزمایش هماگلوتیناسیون (ha) و آزمایش عفونت زایی در 50 درصد تخم مرغ ها (eid50) انجام گرفت. تمام آزمایش های فوق در سه دوره تکرار گردید. نتایج حاصله نشان داد درصد تلفات جنینی در گروه دوم نسبت به گروه اول 3 به 1 و در گروه سوم تلفات 100% بود. میانگین حجم مایع آمنیوآلانتوئیک استحصالی از کل تخم مرغ های گروه اول نسبت به گروه دوم تقریبا 8 به 1 و در تمامی فاکتورهای مورد بررسی تفاوت معنی داری در بین گروه ها مشاهده شد (p<0/05). نتایج بررسی حاضر بیانگر تاثیر مستقیم موقعیت قرارگیری تخم مرغ ها در طول انکوباسیون قبل و بعد از تلقیح ویروس بر میزان تلفات جنینی و حجم و کیفیت مایع آمنیوآلانتوئیک استحصالی از آن ها است.