>
Fa   |   Ar   |   En
   تاثیر افزایش سطوح انرژی و پروتئین متابولیسمی در گامه انتهایی آبستنی بر رشد و تکامل پستان بزهای سیستانی  
   
نویسنده شبرندی فرهود ,دیرنده عیسی ,انصاری پیرسرایی زربخت ,تیموری یانسری اسدالله
منبع پژوهشهاي توليدات دامي - 1396 - دوره : 8 - شماره : 17 - صفحه:54 -60
چکیده    هدف از پژوهش حاضر بررسی تاثیر افزایش سطح انرژی و پروتئین متابولیسمی بر رشد و تکامل پستان بزهای سیستانی در گامه انتهایی آبستنی بود. 28 راس بز سیستانی آبستن با میانگین وزن برابر و سن دو سال انتخاب شدند. بزهای در ابتدای گامه پایانی آبستنی (روز 100 آبستنی) به طور تصادفی در بین چهار گروه زیر قرار گرفتند: 1 گروه شاهد دارای انرژی و پروتئین متابولیسمی در سطح توصیه شده nrc (2007)، 2 گروه دارای 10 درصد انرژی متابولیسمی بیشتر از سطح توصیه شده، 3 گروه دارای 10 درصد پروتئین متابولیسمی بیشتر از سطح توصیه شده و 4 گروه دارای 10 درصد انرژی و پروتئین متابولیسمی بیشتر از سطح توصیه شده. پس از اعمال تیمار های آزمایشی در دو ماه آخر آبستنی، 24 الی 36 ساعت بعد از زایش برای مطالعات بافت شناسی از بافت پستان نمونه برداری شد. عکس های تهیه شده از هر بز با استفاده از نرم افزار image j مورد بررسی قرار گرفت. نتایج نشان داد تعداد سلول های اپیتلیال در بزهایی که با جیره 10 درصد انرژی متابولیسمی بیشتر یا 10 درصد پروتئین متابولیسمی بیشتر تغذیه شده بودند تفاوت معنی داری با گروه کنترل نداشتند ولی در گروهی که انرژی و پروتئین متابولیسمی هر دو با هم افزایش یافت به طور معنی داری بیشتر از گروه کنترل بود (70/3±8/35 در مقابل 64/2±4/26). مساحت اپیتلیوم (میکرومتر مربع) تحت تاثیر جیره های آزمایشی قرار گرفت و در جیره هایی که انرژی متابولیسمی و پروتئین متابولیسمی هر دو افزایش یافت بیشتر از گروه کنترل بود (03/0=p). درصد استروما تحت تاثیر جیره های آزمایشی قرار گرفت (001/0=p) و با افزایش انرژی متابولیسمی، پروتئین متابولیسمی و یا هر دو در جیره کاهش یافت. درصد اپیتلیوم تحت تاثیر جیره های آزمایشی قرار گرفت (008/0=p) و در جیره هایی با 10 درصد انرژی متابولیسمی بیشتر یا 10 درصد انرژی و پروتئین متابولیسمی بیشتر، به طور معنی داری بیشتر از گروه کنترل بود. به طور کلی افزایش 10 درصدی سطح انرژی و پروتئین متابولیسمی جیره در گامه انتهایی آبستنی با افزایش تعداد و درصد سلول های اپیتلیال، مساحت آلوئول و مساحت اپیتلیوم و کاهش درصد استروما سبب بهبود رشد و تکامل پستان شد که این امر می تواند در تولید آغوز و راندمان تولید شیر در دوره شیردهی بعدی تاثیر مثبتی داشته باشد.
کلیدواژه آلوئول، انرژی متابولیسمی، بافت پستان، بز سیستانی، سلول اپیتیلیال
آدرس دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی ساری, گروه علوم دامی, ایران, دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی ساری, گروه علوم دامی, ایران, دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی ساری, گروه علوم دامی, ایران, دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی ساری, گروه علوم دامی, ایران
 
   Effect of Increasing Metabolizable Energy and Protein During Late Pregnancy on Mammary Growth and Development in Sistani Goats  
   
Authors
  
 
 

Copyright 2023
Islamic World Science Citation Center
All Rights Reserved