تاثیر تغذیه سیلاژ خارشتر و ضایعات خرما بر مصرف ماده خشک، قابلیت هضم مواد مغذی و فراسنجه های خونی در گوسفند

این پژوهش به منظور تعیین ترکیب شیمیایی سیلاژ خارشتر با ضایعات خرما و تاثیر سطوح مختلف آن بر مصرف ماده خشک، قابلیت هضم مواد مغذی و فراسنجه های خونی در گوسفند نژاد کرمانی انجام شد. برای تهیه سیلاژ، 100 کیلوگرم خارشتر با 20 کیلوگرم خرما بدون هسته با هم کاملا مخلوط شد و به مدت 45 روز در سطل های با گنجایش 100 لیتر سیلو گردید. سپس ترکیب شیمیایی و ph تعیین و انرژی متابولیسمی سیلاژ برآورد شد. جیره های آزمایشی شامل: 1) جیره شاهد (بدون سیلاژ خارشتر با ضایعات خرما)، 2) جیره دارای 7 درصد سیلاژ خارشتر با ضایعات خرما 3) جیره دارای 14 درصد سیلاژ خارشتر با ضایعات خرما 4) جیره دارای 21 درصد سیلاژ خارشتر با ضایعات خرما استفاده شد. آزمایش در 4 دوره 21 روزه با 4 راس گوسفند نر نژاد کرمانی با میانگین وزنی 2 ±41 کیلوگرم در قالب طرح چرخشی انجام شد. روز آخر هر دوره پیش از مصرف خوراک نمونه های خون جمع آوری و به آزمایشگاه فرستاده شد. افزودن ضایعات خرما به خارشتر هنگام سیلو کردن سبب بهبود کیفیت سیلاژ خارشتر، افزایش پروتئین خام و چربی خام شد (05/0>p)، نمره فلیگ سیلاژ خارشتر با ضایعات خرما بالای 100 برآورد شد که نشان دهنده کیفیت بسیار خوب سیلو بود. مصرف ماده خشک در گوسفندان تحت تاثیر جیره های آزمایشی قرار گرفت (05/0>p). به طوری که بیشترین مصرف ماده خشک مربوط گوسفندان تغذیه شده با جیره آزمایشی 4 بود. استفاده از سیلاژ خارشتر با ضایعات خرما، تاثیر معنی داری بر قابلیت هضم ظاهری ماده آلی و پروتئین خام جیره های آزمایشی داشت (05/0>p). با افزایش سطح سیلاژ در جیره، سطح گلوکز خون به صورت خطی افزایش پیدا کرد (05/0>p). با توجه به این نتایج، می توان از سیلاژ خارشتر با ضایعات خرما تا سطح 21 درصد در جیره گوسفند استفاده کرد.