اثر روش‌ خشک کردن بر قابلیت هضم علوفه یونجه برداشت شده در صبح یا عصر

اثر روش خشک کردن بر ترکیب شیمیایی، قابلیت هضم مواد مغذی و فراسنجه های تخمیر شکمبه یونجه برداشت شده در صبح یا عصر بررسی شد. تیمارهای آزمایشی شامل این موارد بودند: یونجه برداشت شده در صبح و خشک شده در آفتاب، یونجه برداشت شده در عصر و خشک شده در آفتاب، یونجه برداشت شده در صبح و خشک شده در سایه، یونجه برداشت شده در عصر و خشک شده در سایه، یونجه برداشت شده در صبح و خشک شده در آون، یونجه برداشت شده در عصر و خشک شده در آون، یونجه برداشت شده در صبح و خشک شده در مایکروویو و یونجه برداشت شده در عصر و خشک شده در مایکروویو. قابلیت هضم و فراسنجه های تخمیر شکمبه در آزمایشگاه با روش های دو مرحله ای و تولید گاز تعیین شد. نتایج نشان داد که بیشترین مقدار الیاف شوینده اسیدی و کمترین مقدار ماده خشک به ترتیب در یونجه خشک شده در آون و سایه دیده شد (05/0>p). کمترین مقدار بخش c نیتروژن در یونجه خشک شده در سایه و بالاترین مقدار پروتئین غیر قابل تجزیه در شکمبه در یونجه خشک شده در مایکروویو مشاهده شد (05/0> p). بیشترین تولید گاز مربوط به یونجه برداشت شده در عصر و خشک شده در سایه یا مایکروویو بود (05/0>p). تولید توده میکروبی و ضریب تسهیم در یونجه برداشت شده در صبح و خشک شده در آون پایین ترین مقدار دیده شد (05/0> p). بیشترین و کمترین قابلیت هضم ظاهری ماده خشک و حقیقی ماده آلی به ترتیب در یونجه برداشت شده در عصر و خشک شده در سایه، یونجه برداشت شده در صبح و خشک شده در آون مشاهده شد (05/0> p). به طور کلی یونجه برداشت شده در عصر در مقایسه با صبح و یونجه خشک شده در سایه یا مایکروویو در مقایسه با آفتاب یا آون کیفیت بهتری داشت.