تاثیر زمان های مختلف شروع پروتکل اوسینک پس از تلقیح بر شاخص های هم‏زمانی و باروری گاوهای هلشتاین

هدف از پژوهش حاضر بررسی سه زمان مختلف شروع اوسینک پس از تلقیح بدون در نظر گرفتن وضعیت آبستنی برای تلقیح دوباره روی شاخص های هم زمانی، از دست رفتن آبستنی و باروری بود. تعداد 450 راس گاو هلشتاین (با میانگین تولید شیر بیشتر از30 کیلوگرم در روز) با شکم های زایش دو تا چهار انتخاب شدند و به صورت تصادفی در بین سه گروه قرار گرفتند. گروه های آزمایشی بر اساس زمان شروع پروتکل عبارت بودند از: 1) شروع پروتکل از روز 25 پس از تلقیح، 2) شروع پروتکل از روز 28 پس از تلقیح و 3) شروع پروتکل از روز 32 پس از تلقیح همه دام ها در زمان شروع پروتکل بدون توجه به وضعیت آبستنی هورمون آزادکننده گوناودتروپین (gnrh) دریافت کردند، در صورت منفی بودن نتیجه آبستنی هفت روز بعد از دریافت gnrh اول پروستاگلندین تزریق شد و 56 ساعت بعد از آن gnrh دوم و به صورت میانگین 16 ساعت پس از gnrh دوم تلقیح شدند. از اولتراسونوگرافی برای تعیین پاسخ به سه تزریق اوسینک، تشخیص آبستنی (روز 3 ±32 پس از تلقیح) و تایید آبستنی (روز 4 ±65 پس از تلقیح) استفاده شد. نتایج نشان داد پاسخ به gnrh اول و دوم اوسینک تحت تاثیر زمان شروع پروتکل اوسینک قرار گرفت (03/0=p). در گروهی که پروتکل اوسینک در روز 32 (0/74 درصد) شروع شده بود، نسبت به روز 25 (0/46 درصد) و روز 28 (0/50 درصد) بیشتر بود (03/0 = p). در گروهی که پروتکل در روز 32 شروع شده بود نسبت به دو زمان دیگر درصد پاسخ به gnrh اول اوسینک بیشتر بود (02/0 = p). شروع اوسینک در روز 32 پس از تلقیح نسبت به روز 25 و 28 پس از درصد گیرایی را در اولین تست آبستنی (02/0 = p) و تست تایید آّبستنی (01/0 = p) افزایش داد. به طورکلی شروع اوسینک در روز 32 پس از تلقیح با بهبود شاخص های هم زمانی بارروی را در گاوهای شیری افزایش داد.