اثر ‌اسانس گونه‌های مختلف‌ آویشن بر فراسنجه های تولید گاز‌، قابلیت هضم و فراسنجه‌های ‌تخمیری شکمبه ‌ای در شرایط آزمایشگاهی

مطالعه ا ی به منظور بررسی تاثیر اسانس گونه های مختلف گیاه دارویی آویشن بر فراسنجه های تولید گاز، قابلیت هضم ماده خشک و ماده آلی در شرایط آزمایشگاهی در قالب دو آزمایش انجام شد. به این منظور گونه های مختلف گیاه دارویی آویشن در مرحله گل دهی به ترتیب از مناطق: شیراز (zataria m ultiflora )، اسفراین (thymus transcaspicuslamiaceae)، شاهرود (thymus fallax )، جنگل گلستان (transcaucasicus thymus) و گرگان ( vulgaris thymu s) جمع آوری شد. گونه های مختلف جمع آوری شده با دستگاه میکروویو در دمای 110 درجه سلسیوس و طول موج 450 نانومتر به مدت 45 دقیقه اسانس گیری شدند. تیمارهای آزمایشی شامل این موارد بوده است: 1) تیمار شاهد شامل جیره پایه با نسبت علوفه به کنسانتره 50:50 (بدون افزودن اسانس) 2) تیمارهای 2 تا 6 شامل جیره پایه + اسانس حاصل ازگونه های مختلف. نتایج نشان داد که افزودن اسانس گونه های مختلف آویشن تاثیر معنی داری بر پتانسیل و نرخ تولید گاز داشت (05/ 0 > p)، به طوری که در پایان مدت انکوباسیون تیمار شاهد بالاترین پتانسیل تولید گاز (6/ 369 میلی لیتر به ازاء هر گرم ماده خشک) را در مقایسه با سایر تیمارها داشت. هم چنین اختلاف معنی داری بین تیمارهای دارای اسانس از نظر فراسنجه های تخمینی نسبت به تیمار شاهد مشاهده شد (05/ 0 > p). استفاده از اسانس کاهش معنی داری در ph محیط کشت نسبت به تیمار شاهد را موجب شد (05/0>p ). در این آزمایش، بین تیمارهای مختلف از نظر قابلیت هضم ماده خشک و ماده آلی اختلاف معنی داری وجود نداشت (05/0< p) ، با این حال، تیمارهای دارای اسانس در مقایسه با تیمار شاهد عامل تفکیک، تولید توده میکروبی و بازده تولید توده میکروبی بالاتری داشتند (05/0>p ). به طور کلی، می توان نتیجه گرفت که اسانس گونه های مختلف آویشن توان تغییر فرآیندهای تخمیر شکمبه ای را دارند، هرچند آزمایش های بیشتری برای تعیین دوز مناسب اسانس گونه های مختلف مورد نیاز است.