اثرات پری‌بیوتیک، پروبیوتیک و مخلوط آن ها بر عملکرد، پاسخ ایمنی و فلور میکروبی دستگاه گوارش جوجه های گوشتی

به منظور بررسی اثرات پروبیوتیک، پری بیوتیک و مخلوط حاوی نسبت های مختلف از این دو افزودنی بر عملکرد، پاسخ ایمنی و فلور میکروبی روده کور، 360 قطعه جوجه گوشتی یک روزه سویه کاب 500 در قالب یک طرح کاملاً تصادفی در تیمارهای شش گانه (هر تیمار با 4 تکرار) توزیع و با یکی از جیره های زیر تغذیه شدند: 1 جیره پایه بدون افزودنی به عنوان شاهد (ctrl)، 2 جیره پایه + پری بیوتیک (pre)، 3 جیره پایه + پروبیوتیک (pro)، 4 جیره پایه + مخلوط پروبیوتیک و پری بیوتیک به نسبت 1 به 1 (m1)، 5 جیره پایه + مخلوط پروبیوتیک و پری بیوتیک به نسبت 2 به 1 (m2)، 6 جیره پایه + مخلوط پروبیوتیک و پری بیوتیک به نسبت 1 به 2 (m3). پروبیوتیک و پری بیوتیک بر اساس میزان توصیه شده شرکت سازنده به جیره ها افزوده شد. در طول دوره پرورش 42 روزه، جوجه ها به ترتیب با جیره های آغازین (211 روزگی) و رشد (4222 روزگی) تغذیه و عملکرد آن ها به صورت هفتگیاندازه گیری شد. به منظور بررسی جمعیت فلور میکروبی، در 21 و 42 روزگی، 4 قطعه جوجه از هر تیمار آزمایشی کشتار و از محتویات روده کور تحت شرایط استریل نمونه برداری شد. هم چنین، پاسخ ایمنی جوجه ها در برابر گلبول قرمز گوسفند، در پایان دوره ی آزمایش با تعیین تیتر ایمنوگلوبولین های خون مورد ارزیابی قرار گرفت. داده های آزمایش با استفاده از برنامهنرم افزاری sas مورد تجزیه و آنالیز آماری قرار گرفت. نتایج نشان داد در دوره آغازین، تیمارهای m1 و m3 در مقایسه با گروه شاهد افزایش وزن بیشتری داشتند ( p<0.05). افزودن مخلوط پروبیوتیک و پری بیوتیک با نسبت 1 به 1 باعث بهبود ضریب تبدیل خوراک دوره ی آغازین در مقایسه با گروه شاهد شد ( p<0.05). عملکرد جوجه ها در دوره ی پایانی و کل دوره (421 روزگی) تحت تاثیر تیمارهای آزمایشی قرار نگرفت. در پایان دوره ی آزمایش، تیتر ایمنوگلوبولین کل در تمامی گروه های افزودنی و تیتر igm در تمامی گروه ها (به استثنای گروه پری بیوتیک) در مقایسه با گروه شاهد افزایش معنی داری را نشان داد ( p<0.05). جمعیت باکتری لاکتوباسیلوس در 21 روزگی، در گروه های pre، m1 و m3 و در پایان دوره نیز در تمام گروه های دریافت کننده افزودنی (به استثنای گروه pre) در مقایسه با گروه شاهد بیش تر بود ( p<0.05). تعداد باکتری اشرشیاکلی در دوره 21 روزگی تحت تاثیر تیمارها قرار نگرفت اما در 42 روزگی، جمعیت این باکتری در گروه های pre و m3 نسبت به گروه شاهد به طور معنی داری کاهش یافت ( p<0.05).