اثرات افزودن اسیدهای آلی به جیره‌های حاوی سطوح مختلف تعادل الکترولیت ها بر عملکرد تولیدی و جمعیت میکروبی دستگاه گوارش جوجه های گوشتی

به منظور بررسی اثرات استفاده از یک منبع اسید آلی در جیره های با سه سطح تعادل الکترولیت جیره بر عملکرد تولیدی، اسیدیته و جمعیت میکروبی دستگاه گوارش جوجه های گوشتی، تعداد 720 قطعه جوجه گوشتی سویه راس 308 (مخلوط دو جنس) به صورت فاکتوریل (2×3) در قالب طرح بلوک کامل تصادفی با 6 تیمار و 4 تکرار در هر تیمار به مدت 40 روز پرورش یافتند. جیره های آزمایشی شامل سه سطح از تعادل الکترولیت جیره (200، 250 و 300 میلی اکی والان در کیلوگرم) با و بدون افزودن اسید آلی بود. اثر تیمارها بر صفات عملکردی، درصد اجزا لاشه، جمعیت میکروبی سکوم و ph بخش های مختلف دستگاه گوارش در پایان آزمایش اندازه گیری شد. نتایج نشان داد در دوره پایانی و کل دوره خوراک مصرفی جوجه ها در تیمار با تعادل الکترولیت 300 میلی اکی والان در کیلوگرم نسبت به تیمارهای 200 و 250 بیشتر بوده و اختلاف معنی داری داشت (05/0 > p) استفاده از مکمل اسید آلی سبب افزایش خوراک مصرفی شد (05/0 > p) میانگین افزایش وزن جوجه های تیمار تعادل الکترولیت جیره 300 میلی اکی والان در کیلوگرم در دوره آغازین و رشد نسبت به سایر گروه ها بیشتر بود (05/0 > p). گروهی که اسید آلی دریافت کرده بودند در تمام دوره های پرورش افزایش وزن بیشتری نشان دادند (05/0 > p). درصد وزنی سنگدان جوجه هایی که از جیره حاوی تعادل الکترولیت جیره 300 میلی اکی والان تغذیه شدند، بیشتر از گروه های دیگر بوده و این اختلاف با جوجه های گروه تعادل الکترولیت جیره 200 میلی اکی والان معنی دار بود (05/0 > p). اسید آلی بر درصد ران و پشت و گردن اثر معنی داری نشان داد (05/0 > p). اثرات اصلی و متقابل تیمارهای آزمایشی بر ضریب تبدیل خوراک معنی دار نبود. جمعیت انتروکوکوس های سکوم در گروه تعادل الکترولیت جیره 300 میلی اکی والان کاهش نشان داده و با گروه 200 میلی اکی والان اختلاف معنی داری داشت (05/0 > p). نتایج این تحقیق نشان داد که استفاده از اسید آلی می تواند میانگین افزایش وزن و خوراک مصرفی جوجه های گوشتی را افزایش دهد، بدون آنکه تاثیری درکاهش جمعیت باکتربایی سکوم داشته و یا موجب تغییر ph دستگاه گوارش جوجه ها گردد.